Terug naar overzicht
een kort verhaaltje van toon tellegen? hij heeft er wel een paar leuke die ook op een trouw kunnen :)
Wij hadden volgende tekst (ken je misschien al): Eens was er een jonge vrouw. Op de vooravond van haar huwelijk stond ze bij haar moeder en keek naar de zon die onderging in volle zee. Toen vroeg ze : "Moeder, mijn vader houdt van je en is je altijd trouw gebleven. Wat moet ik doen opdat mijn man me steeds meer zou beminnen?" De moeder zweeg en dacht even na… Dan bukte zij zich en vulde elke hand met zand. Zo kwam ze bij haar dochter staan. Stilzwijgend knelde zij de vingers van één hand steeds feller om het zand. Hoe krampachtiger zij haar hand balde, hoe sneller het zand eruit gleed. Toen zij haar hand opende, kleefden nog maar enkele vochtige korrels aan haar handpalm. Maar haar andere hand had ze open gehouden als een kleine schaal. Daar bleven de zandkorrels liggen en schitterden in het licht van de ondergaande zon. "Dit is mijn antwoord", zei de moeder zacht. Mijn mama heeft dit gelezen in de viering en was echt supermooi.
Eens was er een jonge vrouw. Op de vooravond van haar huwelijk stond ze bij haar moeder en keek naar de zon die onderging in volle zee.
Toen vroeg ze : "Moeder, mijn vader houdt van je en is je altijd trouw gebleven. Wat moet ik doen opdat mijn man me steeds meer zou beminnen?"
De moeder zweeg en dacht even na… Dan bukte zij zich en vulde elke hand met zand. Zo kwam ze bij haar dochter staan. Stilzwijgend knelde zij de vingers van één hand steeds feller om het zand.
Hoe krampachtiger zij haar hand balde, hoe sneller het zand eruit gleed. Toen zij haar hand opende, kleefden nog maar enkele vochtige korrels aan haar handpalm.
Maar haar andere hand had ze open gehouden als een kleine schaal. Daar bleven de zandkorrels liggen en schitterden in het licht van de ondergaande zon.
"Dit is mijn antwoord", zei de moeder zacht.
Wij hebben het verhaal van de wijnglazen... de pastoor zei dat hij dit verhaal nog niet dikwijls was tegengekomen ... Het verhaal van de wijnglazen Er was eens een man die wijn verbouwde. Iedereen roemde hem om zijn uitstekende wijnkennis. Die man had een zoon die eveneens in de wijngaard werkte en met veel zorg de druiven plukte en perste. De tijd verliep en op een dag kwam de zoon thuis met een meisje en sprak: “Vader, met dit meisje wil ik trouwen.”“Goed, mijn zoon”, antwoordde de vader, “laten we daarom een groot feest houden.” Een groot vuur werd aangestoken, het beste kalf werd geslacht en aan het spit geroosterd, en dit alles werd met uitstekende wijn geserveerd. Toen het al erg laat werd, riep de vader zijn zoon en zijn kersverse schoondochter bij hem. Zonder een woord te spreken nam hij twee wijnglazen die hij vulde met twee verschillende heerlijke wijnen. Dan nam hij een derde glas en mengde daarin zorgvuldig de twee wijnen. Hij keek zijn zoon in de ogen, wees naar het eerste glas en zei: “Dat ben jij.” Vervolgens keek hij de vrouw in de ogen, wees naar het tweede glas en sprak: “En dat ben jij.” Ten slotte nam hij het derde glas in zijn handen en mijmerde: “Het huwelijk lijkt op het mengen van twee wijnsoorten. Als je de wijnen mengt, moet het mengsel een harmonische smaak hebben en toch moet het typische aroma van elke wijnsoort gerespecteerd worden. Probeer dit in jullie huwelijk te realiseren.” De vader zweeg, de twee jonge mensen omhelsden hem en namen afscheid.
De kinderen van de adelaar
Wij hadden de volgende tekst: Hoog in het gebergte woonde een kleine jongen met zijn moeder. Toen de jongen eens door zijn moeder werd gestraft, liep hij naar de rand van het ravijn en riep: "Ik hou niet van jou." Aan de andere zijde van de afgrond klonk het: "Ik hou niet van jou." De jongen schrok: "Wat was dat? Wie was dat?" Het was de echo, maar dat wist hij niet. Vertwijfeld rende hij naar zijn moeder. Angstig vroeg hij: "Wie is die boze man, die zulke rare dingen naar me roept?" De moeder nam de jongen bij de hand en ging met hem naar de rand van het ravijn. Daar sprak ze: "Mijn jongen, roep nu eens: ik hou van jou." De jongen deed het en helder weerklonk de echo: "Ik hou van jou." "Kijk, mijn jongen, zo gaat het in het leven. Wat je zelf geeft, krijg je honderdvoudig terug.
Hoog in het gebergte woonde een kleine jongen met zijn moeder. Toen de jongen eens door zijn moeder werd gestraft, liep hij naar de rand van het ravijn en riep: "Ik hou niet van jou." Aan de andere zijde van de afgrond klonk het: "Ik hou niet van jou."
De jongen schrok: "Wat was dat? Wie was dat?" Het was de echo, maar dat wist hij niet. Vertwijfeld rende hij naar zijn moeder. Angstig vroeg hij: "Wie is die boze man, die zulke rare dingen naar me roept?"
De moeder nam de jongen bij de hand en ging met hem naar de rand van het ravijn. Daar sprak ze: "Mijn jongen, roep nu eens: ik hou van jou." De jongen deed het en helder weerklonk de echo: "Ik hou van jou." "Kijk, mijn jongen, zo gaat het in het leven.
Wat je zelf geeft, krijg je honderdvoudig terug.
Wij hebben het verhaaltje van Lieve Lieve en Bor de Tor...
Danku wel allemaal!Er zitten inderdaad al enkele zeer orginele in!merci
het verhaal Saartje zoekt de liefde !gebruiken wij ook!