Misviering thema water

hallo,

Heel misschien ben je iets met de volgende teksten?

Ik heb ze van de website zinnigeverhalen.nl en zininverhalen.nl.

Het kleine golfje zei tegen de huizenhoge slaggolf, terwijl ze samen door de oceaan joegen: “Jij gaat straks een spetterende klapper maken, en het enige wat ik kan doen is met een klein kletsje achter jou neerploffen.”
“Dat zie je verkeerd,” zei de grote golf.
“Nietwaar. Ik ben maar een miezerig klein golfje, niemand zal zelfs maar merken dat ik er ben:
“Golfje, waar ben je van gemaakt?”
“Van water.”
“En waar ben ik van gemaakt?”
“Ook van water.”
“Dan zijn we in essentie toch gelijk. We zijn allebei van water, en als we straks geen golven meer zijn, dan zijn we weer water.”
“En dan?”
“Wat heeft het voor zin om vergelijkingen te trekken? We zijn toch hetzelfde?”
“Verdorie, je hebt gelijk, meneer de Slaggolf. En de volgende keer word ik een monster van een vloedgolf.”


Er waren eens twee broers, zonen van een veerman. Als kind al voeren zij met hun vader heen en weer over de rivier, wanneer hij voorbijgangers overzette. De betaling was maar karig: één stuiver per persoon. Het werk was eentonig en weinig geestverheffend: dus besloot de oudste om meer diepgang aan zijn leven te gaan geven. Hij verliet het huisje aan de rivier, zijn ouders en broer en het veerbootje en trad in, in een boeddhistisch monnikenklooster. Na vele jaren van meditatie en zoeken naar het hogere en naar de verborgen krachten in de menselijke geest, gebeurde het dat hij op reis moest naar een ander klooster en onderweg het ouderlijk huis passeerde. Hij klopte aan en na veel hartelijke omhelzingen en vreugdetranen vertelde men elkaar hoe ieders leven tot nu toe verlopen was. Na enige tijd nam de monnik weer afscheid en na alle goede wensen over en weer liepen beide broers naar het veerbootje, de een om over te zetten, de ander om overgezet te worden. De broer-veerman vroeg aan de broer-monnik: "Wat heb je nu eigenlijk in de afgelopen zeven jaar in dat klooster geleerd?"
"Ik zal het je laten zien," zei de monnik, en hij daalde af naar de oever van de rivier; over het water liep hij naar de overkant, zwaaide daar nog eenmaal vaarwel en verdween tussen de bomen.
"Dan is, wat hij in die zeven jaar in dat klooster geleerd heeft, precies één dubbeltje waard," zei de veerman en ging weer tevreden aan zijn arbeid.

Dag Soetkin, dag Hanne,

Bedankt voor jullie reactie. Mooie teksten Soetkin, dank je. Leuk ideetje van die bloemen die op het water opengaan, Hanne, al zie ik dit praktisch niet zo te realiseren... Ga je iedereen in de kerk dan een bloempje en een potlood/balpen geven of hoe zie je dat? Ik heb ook nog een leuke tekst gevonden over een badeendje. Ken je 't? Anders stuur ik het eens door naar je mailadres. Ideetjes uitwisselen zie ik wel zitten!
Groetjes, An