TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Lieve
1-9-2006
|
20-7-2007 9:58:27
Hey Lies,
ik kan je helemaal volgen in jouw verhaal. Volgens mij is je verloofde gewoon bang voor de veranderingen die zo'n kind in je leven meebrengt. Erover praten is één ding, het effectief doen is toch nog iets anders en vooral voor mannen zijn veranderingen altijd moeilijk.
Ik hoop dat jullie er samen uitkomen, maar buiten die eerste ruzie lijkt het mij dat jullie er goed over kunnen praten.
Stel je huwelijk en je relatie niet in vraag meisje, het één heeft weinig met het ander te maken. Geef hem een beetje tijd en het komt wel goed!
Dikke knuffel,
Lieve
|
|
Caroline
15-9-2007
|
20-7-2007 10:05:40
HOi,
Net zoals Lieve hieronder zegt, zou het misschien kunnen zijn dat hij bang is... zou je dat met hem kunnen bespreken? Ik hoorde net van een vriend van mij dat ze zouden stoppen met de pil, een maand is dat gelukt, dan is hij in paniek geslagen en hebben ze opnieuw de pil genomen om na een maand toch te stoppen en nu zwanger te zijn... misschien zit dat we onder al zijn argumenten en redeneringen?
Groetjes en veel courage
Caroline
|
|
Inge
14-6-2008
|
20-7-2007 10:07:30
Ik denk dat het allemaal wat teveel is om aan te wennen. Hoewel een huwelijk in het dagelijkse leven niet veel veranderd, toch speelt het waarschijnlijk wel in zijn achterhoofd dat hij dan gebonden is. En weten dat je dan al zwanger bent op je huwelijksdag.. en nog zo'n groot commitment aangaan, het is niet dat hij het niet wil, het is gewoon nu ineens nogal veel op hetzelfde moment. Het zijn wel 2 heel belangrijke stappen ook. Je zal hem iets meer tijd moeten geven waarschijnlijk, maar misschien, tegen de tijd dat jullie op huwelijksreis gaan, heeft hij al genoeg kunnen wennen ;).
|
|
Franciska
28-7-2007
|
20-7-2007 10:14:55
Hey Lies,
Ik denk ook dat jouw verloofde nog wat tijd nodig heeft. Omdat hij gewoon wat bang is voor de veranderingen. Ik herken dat goed van bij mezelf. Mijn man wil ook al graag aan kindjes beginnen (we zijn al voor de wet getrouwd en trouwen over een week voor de kerk). Maar ik stel het ook altijd uit. Dat komt misschien ook omdat mijn hoofd nu nog vol zit van ons huwelijk. Maar de goesting is er ook wel hoor. En ik denk, dat wanneer we getrouwd zijn, dat we het niet lang meer gaan uitstellen.
Misschien dat, wanneer jullie huwelijk voorbij is, hij ook ineens meer zin krijgt om er aan te beginnen.
Geniet voor de rest nog van je voorbereidingen, want ook dat is een leuke tijd.
|
|
evy
1-3-2009
|
20-7-2007 10:46:08
O zo herkenbaar.
M'n vriend twijfelde ook heel lang. Dan weer wel, dan weer niet. Na heel lang praten kwam het er dan uit. Hij keek op tegen de veranderingen in het leven, de verantwoordelijkheid, de onwetendheid... Hij was gewoon bang om het niet aan te kunnen, om een slechte papa te zijn. Wel, uiteindelijk zijn we toen in juni met de pil gestopt, in oktober was ontdekten we dat ik zwanger was. Hij geloofde het niet, helemaal niet, zelfs niet na de positieve test. Pas in december, na de eerste echo, begon hij zich wat papa te voelen. Vorig jaar juli ben ik bevallen. Hij is zo fier op zijn zoon, een stralende papa die me nu dikwijls vraagt: waarom hebben we toch zolang gewacht? (als het aan mij lag was onze zoon er al 6 jaar eerder...) Volgend jaar trouwen we. Dan kan hij bruidskindje zijn en nadien beginnen we aan een tweede :)
De moed niet opgeven. Vooral mannen zijn wat terughoudender als het op kinderen aan komt. Velen zijn bang hun vrijheid te verliezen en de verantwoordelijkheid niet aan te kunnen. Leef nu eerst naar je trouw toe en bekijk het nadien nog eens rustig. 'k Heb makkelijk praten, 'k weet het, maar ik denk ook dat het hem nu allemaal een beetje teveel is. 't Zijn tenslotte 2 grote stappen in het leven: trouwen en kindjes.
Veel succes!
|
|
Elke
13-10-2007
|
20-7-2007 12:26:12
Hey Lies,
ik kan me alleen maar aansluiten bij alle anderen... Ik heb nl ook zo een 'exemplaar' rondlopen. Hij zegt al jaren dat hij graag kindjes wil, als je hem met nichtjes/neefjes ziet spelen, dan smelt je gewoon ;-) Maar nu ik zeg dat ik er klaar voor ben, nu krabbelt hij terug ... Mijn vriend heeft 'drempelvrees' (zo noem ik het toch). Schrik voor nieuwe dingen ook al wil hij die wel graag doen/hebben. Het is belangrijk dat je er met hem kan overpraten, geef hem genoeg tijd en ruimte en probeer zelf niet al te veel over kindjes te beginnen (zet er geen te grote druk achter) en je zal zien, na een tijdje zal hij er wel klaar voor zijn en misschien zelfs zelf over beginnen.
veel moed,
het komt wel goed!!
Elke
|
|
Anne
21-9-2007
|
20-7-2007 14:36:18
Hallo Lies,
Ik sluit me volledig aan bij de andere meisjes, je vriend .. toekomstige man heeft waarschijnlijk bang voor de 2de grote stap. Vele mannen zijn zo, ze kunnen moeilijk 2 dingen te gelijk en dan hier trouwen en kindje. Misschien ben je beter van even dat kindjesplan op kant te houden en met volle teugen naar jullie huwelijk leven, gun hem en jou de tijd om getrouwd te zijn en dan zal dat kindjesplan wel heel vanzelf komen.
Liefs
Anne
21.09.07
|
|
Fran
|
30-7-2007 13:40:48
oh ja, mannen ... toen mijn water gebroken was en ik mijn man vertelde dat we naar het ziekenhuis moesten vertrekken was zijn reactie: "maar ik ben er nog niet klaar voor!"
Hij is nu ook zo'n trotse papa...
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|