TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Nathalie
2-6-2012
|
27-7-2011 23:07:15
Amai Severine, wat een verhaal...
Ik weet niet goed wat hierop te schrijven...
Ik kan me voorstellen dat dit alles behalve is...
Alvast veel sterkte en ik zou zeggen, laat je niet doen (al is dit wss gemakkelijker gezegd dan gedaan...)
Dikke knuf,
Nathalie
|
|
Annelies
7-8-2010
|
28-7-2011 7:49:12
Hallo, Dat is zeker niet leuk! Ik kan je begrijpen.... Het is heel moeilijk, maar probeer het een beetje van je af te zetten. Het is vooral de bedoeling dat je die dag straalt en geniet. Probeer haar desnoods te negeren (ookal zal dat moeilijk zijn). Het is jullie dag, niet de hare. Als ze voorstelt om iets te betalen zou ik dit ook proberen af te slaan, als zij betaald verwacht ze waarschijnlijk dat ze ook inspraak heeft.... Als je geen begrip krijgt van je toekomstige, lucht hier je hartje dan maar ! Veel succes Groetjes Annelies
|
|
Melissa
30-6-2012
|
28-7-2011 8:27:50
Hey Severine
Ik herken je verhaal! Toen we net begonnen met onze voorbereidingen, was mijn schoonmoeder ook voortdurend achter alles aan het aanlopen, moeide zich met alles en had overal haar eigen mening over.
Ze wou ook haar vrienden uitnodigen op receptie en avondfeest.
In het begin frustreerde me dat enorm, en hebben we het ook wat van ons afgezet, want anders is voorbereiden echt niet tof meer! Laat het dus zeker niet aan je hart komen, en probeer wat te geven en te nemen. Zo lukt het nu redelijk goed met mijn schoonmoeder!
(tip: geef haar 1 specifieke taak voor jullie trouw, zo kan ze haar alleen maar daar op fixeren :o), het werkt echt!)
Dikke knuffel en veel succes
Melissa
|
|
Stefanie
25-5-2012
|
28-7-2011 9:33:33
Ha, hier nog een met een moeilijke schoonmoeder-schoondochter relatie. Het is al begonnen toen we ons verloofd hebben. Laat ik mijn schoonmoeder mijn verlovingsring liet zien (die mijn vriend trouwens zelf heeft ontworpen en gemaakt!) haar reactie "ach, hebt ge een ringkske gekregen".
Ook met de voorbereidingen ze wil wel graag betrokken zijn maar geeft wel kritiek op vanalles wat we beslissen. Ze bedoelt het allemaal niet slecht maar begrijpt gewoon niet dat je je mening ook als een suggestie of als een idee kan geven. Het enige wat zij kan is kritiek geven. En ze zal me ook nooit geloven al ik iets zeg. Ze vraagt bijvoorbeeld mijn mening over welk fototoestel ze moet kopen want ze begrijp al die technische dingen niet goed. Leg ik haar uit dat ze best nog een week kan wachten tot te solden beginnen, en dan dit of dat te kopen. Ah nee, ze gaat nu gaan kijken (ik was toevallig mee) en wil een toestel kopen. Ze vraagt dan opnieuw aan mij "jah wat moet ik nu kopen" met de verkoopster naast ons die de modellen laat zien. Heb dan maar gezegd dat ze zelf moet kiezen en heeft ze dus een veel te duur toestel gekocht puur op basis van de kleur! Goe bezig zeggen ze dan! Ik mag zeggen al wat ik wil, argumenteren al wat ik wil maar mij geloven of mijn raad volgen hola, vergeet het maar.
Achja, ik vind dit heel spijtig en weet dat ze het niet kwaad bedoelt maar ze zegt en gedraagt zich op een manier dat niet aanvaardbaar is (en ze begrijpt dat blijkbaar niet). Bij ons is het in ieder geval al zo ver dat we hoe langer hoe minder dingen aan haar vertellen over de trouw. Ze zal dan maar moeten wachten en zien.
Dus lieve Severine, je bent lang niet alleen hoor! Hoe je het ook draait en keert die schoonmoeder moet je erbij nemen zelfs al maakt ze je geregeld gek. Ik probeer gewoon neutraal/vriendelijk te blijven, het niet aan mijn hart te laten komen en dat ze haar plan dan trekt. Dat doen wij ook. Ik begrijp ook wel dat dit niet gemakkelijk is voor je verloofde, hij voelt zich tussen zijn moeder en zijn toekomstige vrouw staan en als hij een van de twee gelijk geeft of steunt weet hij dat hij de andere kwetst. Ik denk dat het enige dat je kan vragen aan hem is dat hij je situatie probeert te begrijpen. Kwestie van geld issues, hebben wij beslist dat wij ons huwelijk zelf betalen (hoewel beide ouders wel sponsoren) maar op die manier kunnen wij zeggen dat wij beslissen want wij betalen (wat niet wil zeggen dat ze ons niet mogen helpen met suggesties of ideetjes). Hun geldsom is voor ons dan gewoon hun huwelijkscadeau dat we na onze trouw krijgen. Is is allemaal een gedoe voor onnozeligheden maar als we op die manier bepaalde ruzies kunnen vermijden...
In ieder geval, heel veel sterkte ermee en probeer het niet aan je hart te laten komen. Op jullie huwelijk zullen jij en je man stralen van geluk en zullen zowel je ouders als schoonouders fier zijn op hun (schoon)zoon & (schoon)dochter.
Groetjes,
Stefanie
|
|
Elke
13-8-2011
|
28-7-2011 10:24:11
herkenbare verhalen al is het bij ons al veel verbeterd en is het opdringen overgegaan en wordt enkel wat raad gegeven, die wij niet altijd volgen omdat ik nu eenmaal tegendraads ben. !!! Ik heb trouwens ook zo'n vent als de jouwe. Op tafel durven kloppen dat moet je doen ! Laat het niet aan je hartje komen en probeer alles te regelen buiten de muren van de schoonthuis. Helpt hoor. Wij zeggen nix meer ze zullen wel zien en als ze iets vragen zeggen we ook vlakaf dat alles geregeld is en dat ze de dag zelf wel gaan zien. Succes ermee meid !! En weet dat je niet alleen bent.
|
|
Liesbeth
6-8-2011
|
28-7-2011 13:46:06
ik krijg ook veel commentaar op alles wat ik doe. Zo gaan we na de wet met de suite op bootjes in gent gaan lunchen, dan was het : dan moet ik in mijn suitekleed door gent lopen?!! dat gaat toch ni? terwijl ze dan wel overal wil lopen showen met haar kleed?... Dat begrijp ik dan weer niet... Ik ben al 6j samen met mn vriend, we wonen al 3j in ons eigen huis en ze wil persé dat ik de wet ?a met mn pa, en zij met haar zoon. Maar voor de wet? Voor de kerk, ok, maar voor de wet vind ik dat toch maar overdreven ze... Mn vriend komt mij hier halen aan ons huis, en dan moeten we apart naar de gemeente gaan? Ik ben al niet traditioneel aangelegd, laat staan dat ik tralala wil voor de wet , die met moeite 10min duurt! tja... gelukkig trouwen we met de mannen en niet met de schoonmoeders ervan... hoop ik :) groetjes en sterkte! haha
|
|
dorien
5-5-2012
|
28-7-2011 15:03:44
bij ons was het mijn moeder ... nu alles in orde al een hele tijd niets meer over gezegd. deze twee dagen onze viering al wat opgemaakt en ben er nu over aan het denken om deze avond onthullingen te doen (ik en mijn moeder gaan mosselen eten bij mijn grootouders waar ik de beste band mee heb ... mijn vriend moet werken en mijn vader lust het niet dus gaat naar huis na hun werk dus zou ik alleen zijn met hen :)!)
|
|
Severine
24-9-2011
|
28-7-2011 15:45:18
Bedankt voor jullie steun! Deed echt deugd om jullie hartverwarmende reacties! Ik weet ook wel dat ze het niet zo bedoelt, maar ik mag het wel allemaal horen. Zoals jullie zeggen, het is met men verloofde dat ik moet samenleven en niet met haar. Ben blij dat ik niet de enige ben die dit allemaal moet verduren! Best dat ik niet met haar moet leven!
|
|
daphne
27-8-2011
|
28-7-2011 15:48:02
Bij mij is er net te weinig interesse van de schoonmoeder :p Zo is er overal iets é! Gewoon eventjes weglachen ;)
|
|
Melodie
4-6-2011
|
28-7-2011 17:04:13
Déjà vu is het enige wat ik kan antwoorden ... die van mij moest ook heel de vriendenkring uitnodigen en als je dan vraagt om het te beperken omdat wij dat ook deden met onze vriendenkring (we wouden het toch wat intiem houden), was het antwoord 'wat maakt het uit, wij betalen toch voor onze vrienden'.
Tja, daar was alles mee opgelost voor haar. Ook mijn man antwoordde dat telkens 'zij betalen' (voor hun vrienden dan hé). Ik kreeg het ervan! Ze haatte dat ze nergens bij betrokken werd, maar als je dan iets vertelt, trekt ze alles in twijfel of het wel de beste oplossing is!!
Gek werd ik ervan. Ik wist dat ze de dag zelf alle aandacht naar haar zou trekken, zeker omdat ze veel geld aan haar kleding kon uitgeven... had ze toch wel niet een kleed uitgekozen dat haar figuur om het braaf te zeggen echt geen goed aandeed... iedereen had het erover. Had er zelf medelijden mee op een bepaald moment. Maar ja, zij moest persé mijn kleed op voorhand zien terwijl ik dat van haar absoluut niet mocht zien. Dan moet ze ook maar kunnen verdragen dat ze zelf niet goed gekozen had :-).
En ja, nu heeft ze een appartement gekocht in Spanje en is ze in ogen van mijn man al helemaal geweldig omdat wij daar ook 'mogen' logeren... jammer dat als er van die kant uit iets gegeven wordt het altijd met veel drama en geste moet zijn en het gewoon niet met een goed hart kan.
Ik hou mijn hart al vast voor als we een eerste kindje krijgen. Want zelf daar heeft ze al het meterschap voor opgeëist...
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|