TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Charlotte
28-5-2011
|
22-4-2011 19:41:33
Hey Katleen,
Ik wil jullie (jouw, je verloofde, mama, familie, ....) heel veel sterkte wensen! Dit moet inderdaad voor jullie allemaal heel moeilijk zijn, maar als echt zelf wil...
Misschien zou je de trouw ietsjes kunnen vervroegen? Ik weet niet, 't is maar een gedacht... als je nog dingen kan veranderen met de zaal, muziek, fotograaf, misschien is dan een oplossing?
Spijtig dat leven niet altijd gemakkelijk is, maar jullie zullen der op de een of andere manier wel doorgeraken!
Geniet nog van de tijd die je rest met je mama!
Charlotte
|
|
liesbeth
6-8-2011
|
22-4-2011 19:52:52
veel sterkte in deze moeilijke periode! Geluk en verdriet liggen soms dicht bij elkaar...
|
|
Nathalie
14-5-2011
|
22-4-2011 19:54:24
Hier word je stil van..
Enorm veel sterkte gewenst. Geniet nog volop van jullie tijd samen!
|
|
Kendra
21-5-2011
|
22-4-2011 19:55:13
Hier heb ik geen woorden voor. Dit is zo verschrikkelijk.
Een vriendin van mij haar mama is ook terminaal en zij probeert te genieten van de tijd die ze nog heeft. Natuurlijk blijft het moeilijk voor de hele familie en zelfs voor ons maar we proberen positief te blijven.
Kan je inderdaad niet proberen om de trouw vroeger te zetten? De wet moet geen probleem zijn (moet je gewoon 14 dagen op voorhand vastleggen) maar het is alles daarrond natuurlijk.
Hopelijk geraken jullie door deze moeilijke tijd, alvast heel veel sterkte gewenst!
|
|
vanessa
2-7-2011
|
22-4-2011 20:10:55
Oh Kathleen, ik vind het zo erg voor jouw en je familie.
Dit zou zo'n mooie tijd moeten zijn met jullie huwelijk en een tweede kindje op komst.
Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen ...
woorden schieten tekort.
Misschien kunnen jullie je wettelijk huwelijk vervroegen en nadien met jullie ouders, broers, zussen, grootouders gaan eten om dat te vieren. Dan kan je mama dit toch nog zeker in een vrij goede gezondheid meemaken.
Ook zit jullie trouwdag in september dan iets minder vol, waardoor je mama misschien toch nog de kracht heeft om een deel van de dag mee te doen.
Ik wens jullie heel veel sterkte en ik wens uit de grond van mijn hart dat alles voor jullie toch nog in orde komt.
En wij ons maar zorgen maken over onbenulligheden.
sterkte he
Vanessa
|
|
Elke
13-8-2011
|
22-4-2011 20:11:10
ik kreeg de tranen in de ogen bij het lezen van je stuk.
In ieder geval wens ik jullie en de ganse familie veel sterkte maar ook veel vreugde (hoe moeilijk ook) met de nieuwe baby !!!!
Je mama zal in ieder geval blij zijn dat ze dit nog mag meemaken !!!
Dikke kus Elke
|
|
Greet
15-7-2011
|
22-4-2011 20:35:07
Beste Kathleen,
wat een verhaal.. hier zijn geen woorden voor want ik me zelfs niet inbeelden hoe vreselijk dit moet zijn..
Ik zou ook proberen om te genieten van de tijd die je nog met je mama hebt. Ze kijkt zeker super uit naar jouw tweede kindje en zal ook dankbaar zijn dat ze dit nog mag meemaken. Dromen niet alle mama's ervan om oma te worden? Misschien kan je jouw babynaam baseren op de naam van jouw mama?
Onderschat ook de kracht van de wil niet. Ik ben ervan overtuigd dat zelfs de wil een grote rol speelt, zelfs bij een terminale ziekte. Het is misschien cru om dit te horen, maar mocht jouw mama de moed opgeven dan zou je haar denk ik vlugger verliezen. Wie zo naar een fijne gebeurtenis (zoals de trouw van je dochter) uitkijkt gebruikt elke vezel in zijn lichaam om dit te kunnen meemaken. En ja dit zal zwaar zijn voor jouw mama, maar ik denk dat zij het niet anders zou willen. Je bent zelf ook al mama, kijk es in jouw hart, zou jij ook jezelf niet tot het uiterste drijven om erbij te kunnen zijn als één van jouw kindjes later trouwt?
Ik zou haar steunen in haar beslissing, en idd misschien de wet en de kerk opsplitsen zodat de dag minder zwaar is?
Geniet van elk moment samen, als er dingen zijn die jullie beiden nog es willen doen (zo van, ooit wil ik toch..) probeer die dan misschien nu te doen. En neem vaak je fototoestel mee!
Veel sterkte voor jou, jouw mama, familie, ....!!!
Groetjes
Greet
|
|
Fredie
26-6-2010
|
22-4-2011 20:36:34
Dat is echt verschrikkelijk nieuws omdat het jullie echt als een zwaard van Damocles boven het hoofd hangt... Ik kan me voorstellen dat je je bij wijlen afvraagt wat de zin van dit leven nog is. Voel jezelf niet egoïstisch met de situatie. Wat zou je zelf doen als je in de schoenen van je mama stond ? Je zou mss ook alles in het werk stellen om de mooiste dag van je kind nog te kunnen beleven, hoe ontmoedigend het verdict ook luidt en hoe zwaar het haar wellicht valt om opnieuw strijd te leveren. Het is haar keuze en blijkbaar wil ze het graag zo. Je kan dit slechts respecteren hoewel, het is wel gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Probeer zoveel mogelijk van haar aanwezigheid te genieten zolang ze er nog is. Tracht er het beste van te maken en je mama zo vaak mogelijk te zien, te bellen, zelfs te betrekken bij de vorderingen van jullie huwelijk. Zo lang haar gedachten daarmee bezig zijn, hoeft ze ook niet heel de tijd aan haar gezondheidstoestand te denken.
Ik wens jou, je verloofde maar vooral je mama heel veel sterkte. Wens haar het allerbeste toe. Ik bid voor jullie allemaal dat ze jullie huwelijksdag mag meemaken.
Heel veel liefs gewenst,
Fredie
|
|
Sara
28-5-2011
|
22-4-2011 20:59:12
Rillingen over mijn lichaam... Het is onbeschrijfelijk.
Probeer samen met je mama te genieten van de voorbereidingen.
Zowel de geboorte van je 2de kindje als jullie huwelijk zullen voor haar een motivatie zijn om te blijven vechten en het niet zomaar meteen op te geven. Het kan haar deugd doen om nog iets te hebben waar ze naar kan uitkijken. Want uitkijken naar je eigen lijdensweg is allesbehalve aangenaam. Het vervroegen, tja sommige dingen zullen misschien heel moeilijk zijn om te verplaatsen, maar wie niet probeert... Eerst goed informeren wie er al dan niet zich kan aanpassen en dan beslissen;
Ik kan eigenlijk weinig goeds zeggen in zo een situatie, maar probeer toch te genieten van de voorbereidingen, jullie huwelijk zelf, maar vooral ook de tijd die je met je mama nog kan doorbrengen!!! Leg zoveel mogelijk vast op foto, betrek haar zoveel mogelijk.
Laat haar, haar gedachten verzetten en iets aangenaams voor ogen hebben.
Heel veel sterkte voor heel de familie en nog eens extra voor je mama. Net als Fredie bid ik voor jullie dat ze deze dag nog samen met jullie mag doorbrengen.
Dikke knuffel
Sara
|
|
mona
26-8-2011
|
22-4-2011 21:11:26
Beste Kathleen,
Ik wens jullie allen véél sterkte, toen ik het begon te lezen gingen mijn haren omhoog staan.
Tuurlijk wil jouw mama het uiterste uit de kan halen en alles eraan doen om jouw mooie dag mee te kunnen maken, hoe moeilijk dit allemaal ook is.
Het eerste positieve is dat ze de geboorte van jouw 2 de kind al kan meemaken, dat zal haar heel hard pakken...
Zoals uit de andere reactie's te lezen kun je misschien eens met je partner overleggen om het burgelijk huwelijk te vervroegen, maar dat hangt natuurlijk ook af wanneer jouw mama aan haar nieuwe chemo begint?
Genieten van jouw mama ligt in de kleine dingen, maar ook zei weet dat je haar graag ziet en daarom wil ze ook vechten. Daarom geniet zij nog meer van die kleine dingen.
Alvast succes met de geboorte en trouw
Sterkte en dikke knuf xxx
|
|
frida
6-2-2010
|
23-4-2011 8:53:57
Woorden schieten te kort om jou verhaal te lezen.
Ik wens jou en heel je familie heel veel sterkte, geniet van elke minuut die je kan samen hebben met je mama.
|
|
Dorien
26-8-2011
|
23-4-2011 10:28:50
Soms is er zoveel wat we voelen,
maar zo weinig wat we kunnen zeggen...
Ik wens jou, je mama en gans de familie enorm veel sterkte!
Ik denk aan jullie en hoop uit de grond van mijn hart dat jouw mama er op jullie huwelijk mag bij zijn! Hoe dan ook, volg je (jullie) hart en de juiste "beslissing" zal er komen...
Veel sterkte!
|
|
renske
12-8-2011
|
23-4-2011 13:08:58
hier word ik even stil van . woorden schieten me even tekort maar ik wens jullie al wel heel veel sterkte toe en een proficiat met jullie tweede kindje...
|
|
Véronique
31-7-2009
|
23-4-2011 13:14:04
Kippenvel... :'-(
Ik wens jou en jouw familie héél veel sterkte toe in deze moeilijke tijd...
Dikke knuffel!
|
|
Bruidje
28-4-2012
|
23-4-2011 13:21:04
Lieve Kathleen,
Ik sluit me aan bij de vorige reacties.
Wat een vreselijk nieuws... Ook ik wil jullie graag heel veel sterkte wensen en veel steun aan elkaar!!!! Probeer je mama zoveel mogelijk (waar kan) met de voorbereidingen te betrekken. Mss kan je zelfs de wettelijke trouw opschuiven naar een vroegere datum + 's avonds met het hele gezin gaan eten zodat ze hier al volop van heeft kunnen genieten?
Vele bemoedigingsknuffels -xxxx-
|
|
kathleen
19-5-2012
|
23-4-2011 15:27:27
hey naamgenoot
dit vind ik echt erg als ik dit lees, ik kan je goed begrijpen dat je het moeilijk hebt maar wat ik vooral wil zeggen is dat je echt moet genieten nog van je mama en haar laten weten dat je veel van haar houd en haar steunen. ik hoop voor jullie dat jullie toch de trouw samen kunnen beleven want ik denk da dit echt belangrijk is voor je mama om daar bij te zijn. ik wens je veel sterkte in deze moeilijke tijden. dikke knuffel
kathleen
|
|
Stephanie
|
24-4-2011 5:20:49
Veel sterkte, wat een vreselijk dilemma. Gelukkig is de geboorte vroeger gepland, dat zal haar al veel deugd doen. De trouw misschien inderdaad vervroegen? Je mama zal wel zelf willen beslissen of ze chemo wil, ook al is ze dan ziek, ze zal er alles aan willen doen om jullie speciale dag bij te wonen, daar zijn ze mamas voor. Daar hoef je je niet slecht over te voelen. veel sterkte!
|
|
Katleen
24-9-2011
|
24-4-2011 10:17:32
Bedankt allemaal voor jullie superlieve woorden. Het doet deugd om zoveel steun te krijgen.
De hele trouw vervroegen is inderdaad niet mogelijk, maar we gaan nu de mogelijkheid bekijken om de burgerlijke trouw te vervroegen. Bedankt voor de tip trouwens, ik had er zelf nog niet bij stil gestaan. We moeten nog even wachten op de volgende afspraak met de oncoloog binnen 14 dagen. Die moet nog bekijken hoe lang de eerste sessie chemo zal duren. Waarschijnlijk is dat ongeveer 4 maandn en dan heeft het niet zoveel nut om iets te vervroegen, want dan zit mijn mama net in de "ziekste" fase. Het beste voelt ze zich waarschijnlijk enkele weken nadien, als de chemo weer uit haar lichaam is... En dan zijn we ongeveer aan onze geplande trouwdatum. Op dat vlak komt het dus allemaal niet zo heel slecht uit, als je begijpt wat ik bedoel...
Nog eens bedankt, ik ga er inderdaad proberen voor te zorgen dat ze zoveel mogelijk betrokken kan worden en in de mate van het mogelijke echt nog kan genieten van dekomende maanden en onze trouwdag.
|
|
Sylvie
8-7-2011
|
24-4-2011 12:01:02
Dag Kathleen,
Ik wil jou, je mama en je familie heel veel sterkte wensen. Hoe het allemaal ook verloopt, het belangrijkste is dat je mama weet dat jij haar heel graag ziet en dat jij weet dat jouw mama je heel graag ziet.
|
|
Melodie
4-6-2011
|
25-4-2011 9:05:06
Hoi Kathleen,
ik heb mijn vader anderhalve maand geleden plots verloren aan longkanker. Hij onderging chemo maar vanuit het ziekenhuis was de reactie dat het heel goed ging. Ik was absoluut niet voorbereid op zijn heengaan... de grote dag zal hij tot mijn grootste spijt niet meemaken. Maar het sterkt me wel te weten dat hij er naar uit keek en blij was dat ik zo gelukkig was met mijn verloofde. Ik ben er zeker van dat hij er die dag bij zal zijn, al zal dat niet langs mijn zijde zijn,...
Zoals de andere bruidjes zeggen. Geniet van de momenten samen met je mama. Betrek haar er bij zodat ze weet hoe jouw dag eruit zal zien. Misschien kan je op voorhand al met je trouwkleedje samen met je mama een fotoshoot doen?
Ik heb echt spijt dat het bij mijn papa zo plots is gegaan. We hadden echt geen idee ... had ik dit op voorhand geweten had ik de dingen anders aangepakt. Maar dat maakt het er natuurlijk niet makkelijker op. Ik wens jou, je verloofde en je hele familie heel veel sterkte toe. Het is gek om te zeggen maar zo'n ervaringen zorgen er wel voor dat je andere dingen kan relativeren en de mooie momenten veel intenser beleeft. Veel sterkte.
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|