Terug naar overzicht
Hey amber,het is duidelijk je dagje nie hé.Trek het je nie is makkelijker gezeg dan gedaan,maar leg het naast je neer.En die vent va nhuwelijksvoorbereiding heeft gene ... te zeggen!!(Mijn vriendin is daar ook heen geweest voor de trouw en kreeg bakke kritiek over haar heen omdat ze al een kindje hadden!)Maak rustig een afspraak met de pastoor,overleg met hem wat je graag zou willen,zoek daar een compromis,eens je met hem aan tafl zit valt dat ook wel in z'n plooi!Wat je schoonma betreft,laat je nie kisten,je trouwt met haar zoon,je schoonfamillie is je "huweljkscadeau" ,dat loopt ook wel los.Mss kan je haar wa meer over de trouw vertellen,ze heeft er mss wa moeite mee dat haar zoon zo een grote stap zet.Grtz sarah
hey Amber!Ik denk dat elke bruid zo een periode wel tegenkomt in de huwelijksvoorbereidingen.Ik heb mij ook bij momenten al afgevraagd waarom de moeders ons niet kunnen laten ons dingen doen en toch hier en daar komen in de pot roeren.Ik heb er mij ook al veel zenuwachtig ingemaakt, maar je gaat dat moeten leren bufferen, uiteindelijk is het de bedoeling dat je van die voorbereidingen geniet!Maak je niet druk in wat je schoonmoeder uitsteekt met je verloofde, hij is groot genoeg, hij moet dat zelf maar oplossen. Iemand neemt veel makkelijker commentaar en kritiek aan van zijn eigen kind dan van de partner ervan. Dus speel op veilig :-)Onze ouders nodigen ook mensen uit voor de receptie, maar die betalen ze dan wel zelf.Dan stoort het me eigenlijk niet.Probeer er toch zo goed mogelijk van te genieten en je niet teveel aan te trekken! Zeker niet van je schoonmoeder!Groetjes!Liesbeth17-05-2008
Ik heb dit weekend serieus ruzie gehad met mijn schoonouders, en uiteindelijk dus ook met mijn vriend. En zo belachelijk: over de kleren van de suite... ze legden woorden in mijn mond die ik helemaal niet had gezegd, of toch niet zo had bedoeld en het is helemaal geëscaleerd... Ik begrijp je frustratie helemaal; maar ik denk niet dat we er veel aan kunnen doen. Ik heb me uiteindelijk verontschuldigd om de kerk in 't midden te houden, maar vind eigenlijk niet dat ik iets fout gezegd heb. Het blijft op mijn maag liggen. Maar ik probeer verder te gaan met de voorbereidingen zonder er te veel aan te denken. Ik doe toch mijn ding! Probeer voet bij stuk te houden en je niet te laten doen, het is en blijft jouw dag!Succes!Tina 16/8/08
Mijn toekomstige schoonpapa is momenteel in 't ziekenhuis aan 't vechten voor zijn leven. Als je dat meemaakt worden al die onenigheden en onbenullige discussies plots heel irrelevant. Wij hopen nu alleen nog maar dat 'paps' er nog zal kunnen bij zijn.Iets om over na te denken als er nog eens ruzie is misschienAmaryllis
Sterkte Amaryllis!Nu lijk hetgeen ik ga typen niet meer relevant, maar om toch even ontopic te antwoorden:Ik ben blij dat ik al die zever niet heb. Nog één maand te gaan en geen problemen gehad. Wij betalen alles zelf en krijgen achteraf een cadeau van de ouders (weet al een bedrag van mijn ma en zal al deeltje kunnen bedekken ;)).Ze weten alles (behalve alle prijzen) en ze zijn content. Ze moeien zich niet. Ze kennen enkel onze kleren niet (behalve mijn moeder mijn kleed) en de openingsdans ;)Er is mss één minpuntje nu en dat is nu de uitnodigingen verstuurd zijn, dat mijn schoonmoeder nu ook een lijst aanlegt met de personen die gaan komen of niet (familie en hun vrienden). Vind dat beetje vreemd. Ze doet een beetje alsof wij geen lijst bijhouden en zegt dat we alles moeten opschrijven enzo. Vind het eigenlijk grappig :D Ook beetje ergerlijk, maar mijn verloofde verstaat er hem ook niet echt aan en we laten ze maar doen. Die mensen zijn al 11 maand braaf geweest zijn, ik ga ze die laatste maand het 'doen voor goed' laten doen hoor ;)Op zijn werk zijn er 4 trouws en bijna allemaal hebben ze ergens wel last met familie ofzo ... behalve wij dus :sVeel succes nog met de families!