Terug naar overzicht
Dag Christine,Ik ben blij dat je toch je huwelijk laat doorgaan. Het was inderdaad geen makkelijke beslissing. Het zal een zeer emotionele dag zijn, en ik wens je toch een schitterende dag en hoop dat je papa er bij zal zijn.Veel succesGroetjes nele
Dag Christine, ik wens jullie heel veel sterkte toe en laat ons hier allemaal mee hopen dat je papa er zal kunnen bij zijn. Ik denk dat dit, niet alleen voor jou, maar ook voor je papa een heel mooi moment zal zijn dat hij de mogelijkheid krijgt zijn dochter nog te kunnen wegschenken. Op 21 september zullen we zeker aan jullie denken. Dikke bees en knuffel.
Christine,Het zal voor jullie een heel speciaal moment worden wanneer hij jou naar het altaar kan stappen. Het was voor mij al heel speciaal en emotioneel, en mijn papa is kerngezond.Ik hoop echt van harte met je mee dat hij beter wordt en dat jullie samen kunnen genieten van al die mooie momenten.Warme knuffel,Fiekereeds 33 dagen getrouwd
Hey Christine,een heel moedige beslissing. Bij mijn mama was er een week na onze 'verloving' (in februari) borstkanker vastgesteld en ik heb er met haar wel over kunnen babbelen en ze vond dat de trouw sowieso moest doorgaan. Gelukkig voor ons (als je van gelukkig kan spreken) loopt de behandeling goed, maar het zijn voor ons zo ook al zware tijden. Ik kan dus alleen maar denken hoe zwaar het niet moet zijn voor jou (en je toekomstige) en je vader.Veel sterkte op 21 september, laat de zon schijnen en geniet van jullie dag samen!!Elke13/10/07
Bedankt voor jullie respons.Soms voel ik me zo sterk en andere dagen heb ik geen zin om nog iets voor te bereiden.Ergens blijft de hoop dat het allemaal goed komt ook al weten we dat dit zijn laatste kans is. Ik hou me ook sterk met de gedachte dat ik blij mag zijn dat hij er nog bij kan zijn. Ook al was het maar even. Ik hou jullie op de hoogte.Dikke zoen