TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Christel
30-6-2007
|
1-8-2007 9:36:35
Dag Tineke
Ik herken me in jullie verhaal hoor
Wij hadden ons een jaar en een half op voorhand verloofd, eerst de euforie en dan begin je je inderdaad vragen te stellen van "hij of zij is toch écht de ware" en veel twijfels, soms naar het paniekerige toe van 'help' ik heb "ja' gezegd
Ik voelde me plots ook zo "volwassen'..haha
Er zijn zoveel mensen op de wereld, en ja, er zal daar ongetwijfeld wel nog iemand, of meerdere , tussenlopen waarmee het ook zou klikken maar zo kan je blijven tobben
Als jullie nu vele fijne momenten hebben en af en toe een dipje, is dat toch wel een zeer goede relatie denk ik
ik ken je helemaal niet maar ik zie toch min of meer aan de stijl waarin je schrijft dat je je vriend echt graag ziet en dat het meer een tijdelijke paniek is gewoon voor deze verandering in je leven.
Het is inderdaad nog een jaar te gaan, t zal zwaar zijn, ongetwijfeld, veel beslissingen nemen etc
Maar echt, hoe zwaar het jaar ook was, als ik er nu naar terugkijk, t was de mooiste tijd van mijn leven. Jimmy en ik zijn enorm naar elkaar toegegroeid, we zijn een sterker koppel geworden, en vooral, de trouwdag zelf is onvergetelijk.
T is zalig getrouwd te zijn
groetjes
Christel
getrouwd op 160607
|
|
Mieke
22-9-2007
|
1-8-2007 11:21:36
ik heb dat nooit gehad, alle wel de reactie van oei nu is het serieus. Maar het inderdaad nog een jaar he. Ik zou ervoor gaan. Hij heeft je toch gevraagd en jij hebt ja gezegd dus dasd al een heel goed begin he.
succesµ
Mieke
22/09/07
|
|
nathalie
1-9-2007
|
1-8-2007 11:41:33
Hey,
Ik heb dit in het begin nooit gehad, nu staat de teller op 31 dagen en begint het bij mij wel. Echt twijfels zijn het niet, gewoon ook de vragen 'wat als' maar die stelt iedereen zich. Ik ben zeker dat ik hem 100% graag zie, vertrouw en niet meer zonder hem wil. Maar mensen stellen ons soms de vraag of we het niet te vroeg vinden voor te trouwen. Ik ben 21 jaar hij is er 24. We wonen 2 jaar samen en zijn bijna 4 jaar samen maar kennen elkaar al 8 jaar.
Zolang je zeker bent van je liefde voor hem, zou ik er voor gaan!
Groetjes
Nathalie
|
|
Tania
3-5-2008
|
1-8-2007 11:47:05
Hey,
Bij het huwelijksaanzoek zelf hebben wij gebabbeld over dat het altijd kan foutlopen, en dat het heel moeilijk is om mekaar eeuwige trouw te beloven, en te beloven altijd bij mekaar te blijven. Ook al ben je getrouwd, dat weet je gewoon niet; kijk maar naar alle koppels die dat mekaar beloven en dan (soms al korte tijd later) toch uit elkaar gaan.
We willen wel heel graag trouwen, want ik vind nog altijd dat dat toch een bezegeling is van onze liefde. We zijn ook al meer dan 5 jaar samen, en hij is niet meer mijn "vriend", het is niet zo vrijblijvend, het is echt "wij". En we voelen ons nu ook al een beetje man en vrouw, maar ik denk dat dat echt wordt eenmaal je getrouwd bent.
Ook al kunnen we niet beloven of zweren altijd bij mekaar te blijven, we willen mekaar wel beloven heel hard ons best te doen om onze relatie te doen werken, te verstevigen en nog meer naar mekaar toe te groeien. En vooral, wederzijds respect proberen te behouden. Het is misschien een kleine nuance, maar het zegt het wel voor ons. Ik ben nog altijd blij dat hij me ten huwelijk gevraagd heeft en dat we gaan trouwen!
Misschien hebben jullie hier iets aan...
Groetjes,
Tania
|
|
Anouk
21-4-2007
|
1-8-2007 12:05:17
Hey Tineke,
ik denk dat wat je voelt wel normaal hoor. Een relatie zal nooit perfect zijn, en ze hoeft ook niet perfect zijn om te slagen, er zijn wel moeilijke tijden aan te pas komen. Ik heb ook soms mijn twijfels gehad in de aanloop naar ons huwelijk, maar ik heb het idee over trouwen is dat je je best doet om de relatie te laten slagen en samen iets van het leven te maken.
Ik ben ondertussen drie maand getrouwd, en net zoals Christel hieronder heb ik het gevoel dat het trouwfeest mijn man en ik dichter bij elkaar gebracht heeft.
Hou er de moed in!
Groetjes
Anouk
|
|
Katleen
8-9-2007
|
1-8-2007 14:42:44
Hey Tineke, misschien is het gewoon vrees voor wat komen gaat. Praten over trouwen en eeuwig bij elkaar blijven is nog steeds iets anders als er dan echt aan te beginnen. Wij zijn ook heel gelukkig samen en wij hebben ook al vaker gesproken over ons samen zijn en de toekomst. Als je aan trouwen begint dan is het wel heel normaal dat je daar vaker blijft bij stil staan, het is toch ook wel een grote stap dat je zet. Natuurlijk moet je d'r beiden nog in geloven maar uit je verhaal te horen is dat toch wel het geval. Waarom beginnen jullie niet langzaam aan met de voorbereidingen en waarom niet ietsje later trouwen zodat je vriend aan het idee kan wennen? Ik hoop dat het allemaal in orde komt en dat we binnenkort kunnen lezen hoe vlot jullie voorbereidingen wel lopen. Ik duim voor jullie. Groetjes
|
|
Hanne
30-8-2008
|
1-8-2007 15:04:21
Mijn vriend zegt dat hij nooit twijfelt, maar ik heb er toch al eens over nagedacht. Wanneer kan je (min of meer) zeker zijn dat hij de ware is?
Ik heb voor mezelf besloten om ervoor te gaan. We passen goed samen, hebben ook ons problemen, maar al bij al gaat het goed. We vullen elkaar goed aan, hebben interesses die dezelfde zijn, maar hebben ook ons eigen dingen. Het klikt met vrienden en familie. We amuseren ons samen.
Je weet inderdaad nooit zeker van de toekomst. Ergens maakt me dit ook bang. Ik wil niet in de statistieken van scheidingen terecht komen! Maar ja... je moet er aan werken en alles nemen zoals het komt.
Als jullie nog twijfelen: stel je huwelijk een jaar uit. Je kan aan de familie zeggen dat je dat seizoen wilt, precies die datum in 2009/2010, die ene zaal was al bezet, enz enz. Dan laat je niets merken aan hen en kan je zelf wat aan het idee wennen.
Volgens mij is het wel leuk om getrouwd te zijn... Het blijft toch iets speciaal hebben...
Niet teveel over nadenken, want dan begin je te piekeren, veel te ver te denken en muggen in olifanten toveren.
|
|
Angie
14-7-2009
|
1-8-2007 15:28:36
Hey,
Ik ben op 14 juli getrouwd en ook ik heb zoals iedereen wel eens twijfels gehad. Volgens mij is het echter gewoon het gedacht. Ik denk dat het idee van eeuwig bij elkaar blijven de meesten wat afschrikt maar uiteindelijk verschilt trouwen niet van samenwonen. Misschien is samenwonen voor sommigen een geruststelling dat als ze dat zouden willen ze nog steeds weg kunnen. Het klinkt misschien raar maar sommige mensen hebben dat nodig ook al zijn ze niet van plan om weg te gaan. Maar zoals ik al zei, een verschil is er niet. Een paar van mijn familieleden hebben ons na het huwelijk gevraagd hoe we ons nu voelden. Wel, niet anders dan ervoor. Als iedereen zou wachten met trouwen tot wanneer hij zeker is dat ze voor eeuwig zullen samen blijven dan zou niemand meer mogen trouwen want dat weet je nooit op voorhand. Omstandigheden kunnen zich voordoen of veranderen. Dan kan volgende maand, volgend jaar of binnen 20 jaar zijn. Elke relatie houd een risico in maar als je van het standpunt vertrekt dat je er allebei aan wil werken en er alles voor doen om het te laten slagen en het goed te houden dan is dat het risico meer dan waard. Nu even worst case scenario, stel dat een koppel gaat scheiden, dat wil nog steeds niet zeggen dat ze zich het huwelijk beklagen. Tuurlijk zeggen de meesten dat op het moment zelf maar achteraf bekeken heeft alles zo zijn goeie en slechte kanten. Ik denk persoonlijk dat jullie eerst voor jezelf moeten uitmaken waarom jullie nu juist willen trouwen en van daaruit verder zien. Als je enkel bang bent dat jullie na verloop van tijd zullen uit elkaar zijn moet je even stilstaan bij het volgende: zou het pijnlijker zijn om uit elkaar te gaan wanneer je getrouwd bent dan wanneer je gewoon samenwoont? Als je antwoord daarop nee is (want tenslotte verlies je hoe dan ook de persoon waarvan je houd en met wie je samen leeft) dan moet je er gewoon voor gaan, want als het op trouwen aankomt: all you need is love. Ik wens je alleszins veel succes met jullie verdere beslissing en leven samen.
Groetjes,
Angie
Reeds 18 dagen getrouwd
|
|
vanessa
17-5-2008
|
9-8-2007 13:16:01
hey,
ik heb zo ook vaak mijn twijfels gehad,vooral in het begin,dit door commentaren van de "buitenwereld". "wacht nog een jaar" "waarom trouwen?" en van die dingen brachten mijn hoofd op hol.(deze commentaren waren vooral van mijn familie)
na veel gehuil en gepraat hebben we beslist om er toch mee door te gaan,je houdt toch van elkaar!
ok je kan blijven tobben over"is hij de ware" maar als jullie aan kinderen beginnen,ga je dat dan ook blijven denken?
ga ervoor zou ik zeggen!
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|