betrekken van ouders

Hey Lies,

Bedankt voor je reactie!
Mijn ouders betalen niet mee voor het feest, dus inderdaad, wij gaan gewoon alleen de gasten verwelkomen.
Ik wil echt niet dat zij met de eer gaan lopen, terwijl ze aan de voorbereidingen zo goed als niets gedaan hebben. Eerder tegenovergestelde, we moesten er maar niet te veel rond doen, het is het geld niet waard. En dat terwijl m'n broer 10 jaar geleden getrouwd is en ze er toen wel heel erg bij betrokken waren, dat kwetst zoiets.
Ik weet dat ik best sarcastisch klink, dat zal wel minderen met de tijd, hier moet ik nu even door. Ze zijn van mij gewend dat ik niet erg assertief ben, maar hun apathische houding bij ons huwelijk en hun steun aan m'n broer terwijl die m'n man gewoon zit uit te maken, was DE druppel. We gaan er een prachtig feest van maken met de steun van vrienden!

Groetjes,
Cathy

Hey Kate,

Bedankt voor je reactie!
Je hebt gelijk als je zegt dat ik me niet te druk moet maken om wat anderen denken. Omdat (bijna) heel de rest van de familie helemaal niet weet wat er gaande is, heb ik wel wat schrik dat ze mij gaan bekritiseren, dat ik hen toch wel slecht behandel door hen er niet bij te betrekken.
Maar dat is een risico dat ik moet nemen, en voor hetzelfde geld begrijpen ze me misschien heel goed.
Onze vrienden steunen ons alleszins voor 100% en dat is voor ons toch wel het belangrijkste!

Groetjes,
Cathy

Hey Cathy,

Je kan gerust zoals de anderen hier reeds schreven je ouders aan een andere tafel zetten en kiezen voor alle vrienden op de dansvloer in plaats van die vermenigvuldigingen.
Bij ons werd dat gedaan na de dans met de ouders en velen zijn toch komen dansen.

Je hebt het zelf al aangehaald maar ik denk inderdaad dat veel mensen zich vragen gaan stellen waarom je ouders niet mee verwelkomen.
Als je daarop voorbereid bent en je het niet erg vindt dat mensen u daar vragen over stellen of onderling zitten te 'roddelen' daarover dan kan je dat gerust doen.
Langs de andere kant, het is uw trouw en jij doet wat je wil maar weet gewoon dat het kan (en waarschijnlijk zal) gebeuren.
Als je daarmee om kunt gaan zie ik geen enkel probleem.

Groetjes, Sissi
(38 dagen getrouwd)

Beste Cathy,

Ik voel me enorm verwant met jou!

Heb ook een moeilijke relatie met mijn ouders (mijn zelfvertrouwen is ook beneden alle peil) en worstelde ook met een aantal issues rond ons huwelijk.
Heb daarin een aantal beslissingen genomen, maar die zijn mij niet in dank afgenomen.

Ben niet van plan om op dit forum de ganse uitleg te doen (zeer pijnlijk + mijn maag draait er nog van)
De dag van ons huwelijk verliep zeer gespannen met mijn ouders. Op alles hadden ze commentaar (en vooral mijn moeder maakte het nog erger omdat ze vond dat de schoonmoeder mooier gekleed was dan haar, RAZEND was ze).
Gelukkig kregen we wel veel bevestiging van schoonfamilie + vrienden! De reacties waren overweldigend en hartverwarmend!

Achteraf is de bom gebarsten, fikse ruzie en sindsdien hebben we elkaar niet meer gezien.. Kun je inbeelden dat je ouders tegen je zeggen de dag na je huwelijk: "Allé, we denken dat JULLIE tenminste een mooie dag hebben gehad". Einde gesprek. Niet het was een mooie dag of het was een mooie mis, of jullie straalden (iets wat ze wel 1000x van mijn broer zijn vriendin hebben gezegd) of het was leuk om die of die terug te zien..
Tja, raar toch, altijd die bevestiging van je ouders willen...

Doe waar jij je het beste bij voelt (het is JULLIE dag), maar wees ook voorbereid op de mogelijke impact ervan...

Succes!

PS Als je er nog iets kwijt over wil, mag dat altijd, maar laat dan je email adres achter (liever buiten dit forum om..)

Hey Cathy,

de laatste trouw waar ik naartoe geweest ben, zat het koppel aan tafel met de getuigen en hun vrienden. De ouders zaten aan tafel met eigen vrienden (niet met familie, maar dat kies je natuurlijk zelf). De ouders hadden wel alles betaald en ik had ze voordien horen zeggen 'dan betaal je alles en mag je nog niet aan de eretafel zitten'. Maar eigenlijk vonden ze het nadien wel goed zo, samen met hun vrienden zitten en niet samen met het koppel dat eigenlijk toch constant ergens anders met iemand anders aan het babbelen was ...

De 'vermenigvuldigingsdans' is in onze vriendenkring echt niet gebruikelijk. Ik heb dat eigenlijk nog nooit gezien ... Je danst als koppel en tegen de volgende dans vraagt de DJ iedereen op de dansvloer (en meestal staat die onmiddellijk goed vol). Dat zou dus zeker geen probleem mogen vormen.

De begroeting, tja, ik zou zeggen, het is je eigen dag, doe waar je jezelf (als koppel) het best bij voelt, maar weet dat er mensen 'commentaar' gaan hebben.

Maak er een mooie dag van en probeer je niet te veel op te jagen en aan te trekken van je familie (makkelijker geschreven dan gedaan, ik weet het).

Elke
13/10/07

Hey Cathy,

Ik vind het écht onzettend rot voor u dat uw ouders jullie niet steunen. Toch zou ik zeggen: geniet er met volle teugen van want het is jullie dag, niet die van jullie ouders.

Bij ons gaan ons mama's en papa's ook geen handjes schudden. Wij betalen ook alles zelf, en het lijkt ons gewoon toffer dat zij een beetje rondlopen en praten met de mensen die ze kennen. Mijn ouders hebben vroeger een beetje moeilijk gedaan over onze relatie, maar zijn super enthousiast over ons huwelijk, dus ik heb waarschijnlijk meer geluk dan jij...

Wat het dansen betreft, je kan ook een variant op het vermenigvuldigen doen... Ik weet niet hoe het zit met jullie getuigen, maar als uw getuige een vrouw is, en die van je aanstaande een man, dan kan jij met zijn getuige dansen en hij met die van u.

't is maar een ideetje...


Groetjes,
Kim

Hey Cathy,

Pfft, echt wel niet fijn hè! Ik vind het wel superknap van je dat je je niet laat doen (me dunkt dat jij over meer zelfvertrouwen beschikt dan je denkt)!
Wat die eretafel betreft: toen we er eens voor polsten bij onze feestzaal zei de uitbater zelf spontaan dat als we twijfelden bij wie we zouden zitten we voor onze vrienden moesten kiezen! Dus blijkbaar is dat toch niet ongewoon hoor.

Van dat handjes schudden: ik heb ook zoiets aan de hand.
Mijn schoonouders zijn allebei erg ziek (geweest) en ok, daar heb ik begrip voor maar het is nu al en aantal jaar zo ( en ze zijn echt wel aan de beterhand, komen ook naar het feest en zo). Ik vind het jammer dat ze erg weinig interesse tonen voor ons huwelijk (is een erg hekel punt bovendien bij mijn aanstaande en mezelf) en vind het ook ergens niet eerlijk dat ze naar de buitenwereld toe 'gelijk' zullen behandeld worden als bvb. mijn ouders (die heel wat meer steun en interesse tonen zowel emotioneel als financieel!!) Begrijp je een beetje wat ik bedoel?

Als je met een klein avondfeest zit, laat het me dan weten, dan heb ik misschien nog een ideetje voor je...maar ik wil het nog niet verklappen want er kijken er hier mee naar het forum (i.v.m. mijn huwelijk).

Veel succes!
Jessika 27/07/07