Terug naar overzicht
Hey,Ik herken de situatie! Die van mij doet bijna niks uit zichzelf. Als ik niet zeg, bel nu naar de pastoor, het gemeentehuis of dergelijke meer, dan had er nog helemaal niks gepland geweest. Ons huwelijk is op 01/06/2007. Ik heb hem gedwongen over een tweetal weken om eindelijk voor een kostuum te gaan kijken voor hem, na veel tegenstrubbelen (zo van, er is nog tijd zat, ken je dat?), heeft hij het toch maar gedaan.Het enige positieve in heel de zaak is, hij houdt het budget nauw in het oog, iets waar ik totaal niet veel verstand van heb.We zullen het idd maar op die zenuwen steken zeker!? :-)Grtjes,Sandra
Mijn aanstaande zegt bij alles, oja, dat komt wel. Maar als ik niets zou regelen, dan zouden we nu nog niets geregeld hebben! Ik word daar zelf nerveus van. Zijn beste vriend gaat over 4 weken trouwen en heeft afgelopen zaterdag pas zijn pak gekocht! Ik zou daar echt hypernerveus van worden. Mijn vriend heeft me beloofd al eerder een pak te gaan kopen! Ik ben benieuwd. De rest laat hij een beetje aan mij over. Wat ik dan wel weer fijn vind, omdat ik graag dingen op mijn eigen manier doe. Als hij een goed idee heeft, dan zegt hij het wel, maar eerder niet! Steeds vragen! Gek word ik ervan! Misschien bij hem ook zenuwen. Denk van niet. Gewoon laksheid.Leg gewoon niet teveel druk op je aanstaande. ALs hij wegloopt, niet boos worden, dan maakt het alleen maar erger.Sterkte!
Ik herken dit ook. Je moet ook niet teveel vragen aan hem of hij maakt zich druk of hij heeft geen tijd of het wordt hem allemaal teveel. Hij heeft vooral schrik dat alles zou fout lopen die dag. Maar wij hebben er iets op gevonden: hij de bouw; ik de trouw! Wat niet wil zeggen dat we elkaar niet inlichten en elkaars mening niet vragen.Veel succes nog!
Geen probleem de mijne is ook zo, hij ging alles aan zijn kostuum laten veranderen (ik maak het zelf) Hij wou iets speciaals maar als hij aanpaste ging hij nog eens veranderen, ik heb hem gewoon genegeerd en alles een maandje laten gangen en nu is hij akkoord.