Niet iedereen dolblij voor de trouw

Hallo Ann

Ik begrijp hoe je je voelt.Bij ons gaat ook vooral mijn kant van de familie er zijn. We durven het zelf niet zeggen aan zijn kant van de familie (cultuurverschillen).Het is nu wel een heel andere situatie dan bij jou maar in ieder geval even onplezant
Trek je er niet al te veel van aan ( in de mate van het mogelijke)

Groetjes Wendy

Hoi An,

Bij ons net hetzelfde hoor! Mijn ouders zijn echt heel blij en willen bij alles betrokken worden (betalen zelfs mijn jurk en een deel van het feest), maar mijn schoonouders hebben zo iets van ' het is jullie feest, wij komen wel, maar voor de rest doen jullie het maar'.
Niet altijd even plezant eigenlijk, maar we proberen dat zoveel mogelijk te negeren! Voor ons is het wel belangrijk & we doen er dan ook alles aan om er een superdag van te maken!

groetjes en veel succes,
Karolien

Hi An,

Proficiat!!!
Wanneer trouwen jullie juist in juni? Wij de 16de.

Ik herken me volledig in je verhaal.
Mijn ouders en de rest van mijn familie zijn dolenthousiast voor ons huwelijk. Mijn ouders hebben ook direct voorgesteld om de helft van het feest te betalen + mijn trouwjurk en accessoires.

Mijn schoonmoeder daarentegen steekt het niet onder stoelen of banken dat ze tegen het huwelijk is. Ze zegt het ook tegen niemand dat we gaan trouwen. Voor haar is dit geen blijde gebeurtenis.
Dit weekend heeft ze zelf gezegd dat ons huwelijk wel duur begint te worden (terwijl mij ouders en wij zelf alles betalen, dus zij moet zich er echt geen zorgen om maken) en dat het stom is om zo geld te verspillen om dan uiteindelijk toch te scheiden.
Mijn 2 schoonzusjes vinden het ook allemaal maar stom.

Ik laat ze gewoon doen, kennelijk zijn er mensen die niet blij kunnen zijn voor anderen.
Trek het je echt niet aan, het is jullie dag en het belangrijkste is dat jullie blij zijn en volop uitkijken naar deze belangrijke gebeurtenis.

Groetjes,
Véro
16/6/2007
http://veroenbilly.trouwen.com

Hi! Super dat er zoveel reacties zijn gekomen. Ik was echt al bang dat ik de enige was :(
probleem is , ik maar daar zo'n issue van, dat mijn relatie er zelf al begint onder te lijden.
Ik zou wat meer als jullie moeten zijn en denken dat het mijn dag is, en dat gewoon niet iedereen geïnteresseerd is in een traditioneel huwelijk.
Wish me luck, en ongelooflijk bedankt voor de reacties.
En genieten jullie ook kei hard van jullie dag , want het is waar, het is onze / jullie dag en jullie moeten gelukkig zijn

groetjes
An

Hey An,

Misschien reageer ik wat laat maar ik wil je toch een hart onder de riem steken.

Ik ben ondertussen bijna een half jaartje getrouwd maar wil hierop toch even reageren. Hoewel onze verloving bij de meesten positief onthaald werd, waren er toch ook enkele personen die het niet zo zagen zitten. Zo vond mijn schoonvader trouwen helemaal niet nodig (ter info: schoonmoeder was overleden). Een feest vond hij helemaal weggesmeten geld. Omdat wij alles zelf betaalden hadden wij gelukkig niet al te veel last hiervan hoewel het bij mij toch knaagde dat hij er niet achter stond. Ik begon zelfs te denken dat hij mij te min vond als schoondochter hoewel ik in de zeven jaar daarvoor altijd het gevoel dat ik reeds tot de familie behoorde.

Tijdens heel de voorbereiding (meer dan een jaar) toonde mijn schoonvader nauwelijks interesse. Als we spraken over jacquets te huren dan zei hij zelfs dat hij in jeansbroek ging komen. Tot ongeveer 2 weken voor de trouw, toen veranderde alles. Opeens moest hij de hele dagplanning weten en alle details. En zei hij ons dat wilde speechen op ons feest. Hij wilde zelfs dat mijn ventje de dag ervoor bij hem thuis bleef slapen zoals normaal de traditie voorschrijft. (dit heeft mijn ventje uiteindelijk niet gedaan om niet nog meer zenuwen te krijgen maar het toont wel aan dat hij ook met het huwelijk begaan was)

De dag zelf heeft hij geen enkele negatieve opmerking gemaakt. Hij was tevreden over alles en ik denk zelfs een beetje fier op hoe we het allemaal geregeld hadden.
Wat het feest betreft, zijn speech was schitterend (dit vonden alle genodigen!). Het was een heel persoonlijke speech met anekdotes aan de jeugd van mijn man, steken naar de jacquet die hij moest dragen en tips voor mij. Iedereen lag plat van het lachen en op het einde kregen we twee konijntjes cadeau. Tijdens het dansfeest is hij mij zelfs komen vragen om te dansen (ik durfde dit niet goed omdat ik nog steeds twijfelde over hoe hij ten opzichte van mij stond).

Zo zie je maar, negatieve reacties hoeven niet meteen het ergste te betekenen. mensen kunnen nog van mening veranderen.

Ik wens je in ieder geval veel plezier met de voorbereidingen (geniet ervan want het gaat veel te vlug voorbij!) en trek je niets aan van eventuele negatieve reacties. Het is jullie dag en jullie doen wat je willen.

Heidi
Getrouwd op 09-09-06

Hallo,

Je ben inderdaad niet de enige. Bij ons is mijn schoonmoder in spé niet echt tevreden met het huwelijk. Wij trouwen pas volgend jaar, maar ze zegt nu al dat ze niet wil komen. Nochthans kom ik goed overeen met haar en mijn verloofde komt ook goed overeen met zijn ouders.

De oorzaak ligt bij haar eigen huwelijksfeest. Ze was die dag heel erg ziek en vond die dag dus niet plezant. Daarnaast is het ook iemand die niet graag feest en liever thuis is.

Mijn vriend was er eerst niet goed van, maar samen met zijn pa zal hij proberen ervoor te zorgen dat ze toch komt. Want zo kennen we haar. Eerst tegen pruttelen en dan toch met volle zin komen.

Nog veel suc6

hey

wij zijn in september getrouwd en zowel aan mijn kant als aan mijn man zijn kant waren er minder possitieve reacties mijn ma had geen enkele intresse zelfs niet op de dag zelf ze heeft geen enkele keer een complimentje gegeven heeft me niet eens vastgepakt.zijn ma wilde niet komen en voordien was ze met vanalles bezig dat we gingen in ruzie komen zoals dat ze geen uitnodiging had gekregen enzo maar ik heb daar echt niet van wakker gelegen er waren heel veel mensen wel blij voor ons onze vaders vrienden en broers en zussen en dat was enorm belangerijk.geniet ervan en trek je dat niet aan laat het daardoor niet verpesten.
grtjs

Hi An,

Zag hier ook net je vraagje over de kledij.
Zoals ik deze ochtend al heb geschreven is mijn schoonmoeder ook niet echt blij met ons huwelijk (weet ook niet waarom want tot vorige zomer werd ik goed in de familie opgenomen, maar na onze zomervakantie is er ineens een anti-Véro en Billy offensief begonnen).
Bij ons dragen de mannen ook een jacquet. Dus in principe moeten de vrouwen dan suitekledij aanhebben. Nu willen wij ook niet iedereen verplichten om super dure kledij te kopen die ze maar 1 keer kunnen aandoen. Dus hebben wij gezegd dat ze niet verplicht zijn om in een lange jurk te komen. Er is ook veel mooie geklede kledij met broek of 3/4de rok. We hebben ook geen kleur opgelegd, alleen gezegd dat ze misschien eens onderling moeten informeren zodat niemand met hetzelfde ensemble voor de dag komt.
Iedereen van de suite vond dat een super goed idee, behalve mijn schoonfamilie.
Ik heb me hier heel druk om gemaakt, was bang dat ze zich echt met opzet slecht zouden kleden. Maar iedereen heeft me daar eigenlijk gerust voor gesteld. Dat zullen ze nooit doen, want als ze zien dat onze getuigen en mijn mama wel mooi zijn aangekleed en mijn schoonmoeder en schoonzussen er slonzig bijlopen zullen alleen zij maar slechte commentaar krijgen en niet de rest. Dus ik ben er vrij zeker van dat ze er ook wel deftig zullen uitzien.
We zijn dit weekend nog eens bij mijn schoonmoeder geweest om over de suitekledij te praten maar het enigste wat zij kon zeggen was de kledij van mijn mama afbreken (mijn vriend is razend op haar geworden omdat hij een hele goede band heeft met mijn mama en er dus ook niet tegen kan dat er onterechte kritiek wordt gegeven).
Mijn schoonmoeder was eerst van plan om iets te laten maken door een naaister, maar heeft nu beslist (zelf voor de ruzie om de kledij van mijn mama) om het toch niet te doen, omdat ze de gelegenheid niet belangrijk genoeg vindt (dat heeft ze ook letterlijk zo gezegd), ze gaat enkel iets laten maken voor de communie van 1 van haar kleinkinderen.
Erg é, ik wist niet dat er mensen met zo'n slecht karakter bestonden. (en dan moet je proberen rustig te blijven, ik moet zeggen dat ik het daar heel moeilijk mee heb, ik ben laatst zelf onwel geworden in de auto omdat ik me druk zit te maken om haar gedrag - ik heb een hartafwijking en dat kwaaltje durft de kop op te steken als mijn adrenaline te hard stijgt, ik kan je verzekeren dat ik mijn medicijnen meer dan ooit heb moeten innemen).

Maar om die kledij zou ik me persoonlijk niet te druk maken, ze zullen wel iets moois aandoen, daar mag je vrij zeker van zijn.

Groetjes,
Véro

Hoi An,

Bij ons zijn de mannen ook in jacquet. De dames hebben suitekledij die ze zelf gekozen hebben. Wij hebben dat ook niet echt opgelegd, we zijn wel met alle suitevrouwen samen naar een aantal bruidswinkels geweest en daar heeft iedereen vanalles gepast en uiteindelijk heeft iedereen ook iets gevonden. Onze oma's die mee gaan in de suite hebben wel geen echte suitekledij gekocht, daar gaan we nog mee op stap om in een gewone boetiek iets te gaan zoeken. Maar troost je, ik heb mij af en toe ook druk gemaakt in al die kleren, vooral omdat aan mijn kleed zelf maar een beperkte sleep is en iemand dan een kleed met even lange sleep gekocht heeft voor in de suite, maar ik trek het mij allemaal niet te hard aan. Iedereen zal wel mooi zijn, en wijzelf zullen de show wel stelen, zoals het ook hoort :-)

groetjes,

Wendy

Beste An!
Toen mijn vriend (binnenkort echtgenoot) mij ten huwelijk vroeg, was ik dolgelukkig en wou het onmiddellijk aan onze ouders verkondigen. Bij zijn ouders was het een echte domper! Zijn pa antwoordde: 'je gaat dat toch niet doen zeker, ik heb geen zin in al die tralala'. Gelukkig reageerden mijn ouders heel positief, ze haalden er onmiddellijk een fles champagne bij! Maar als het een troost kan zijn aan al deze ongeruste bruidjes: hoe dichter we de datum naderen, hoe enthousiaster ze worden. Blijkbaar moesten ze eerst aan het idee wennen? Geef ze dus nog wat tijd, hopelijk draaien ze nog wel bij.
Veel succes!