een véél te kort nachtje... ik ben iemand die nooit lang kan slapen, dus het uitgelezen moment om mijn verslagje neer te pennen, terwijl mijn kersverse echtgenoot nog ligt te ronken in bed 
Gisteren 5u30: de wekker gaat, tijd om op het gemak wakker te worden. Tandjes netjes gepoetst, gewassen en kleren aan. Nog alle laatste spullen bijeen rapen en samen met Kurt's oudste dochter vertrokken naar mijn ouders. haar daar afgezet, want ze stond de eerste op de planning voor haar make up. Ondertussen ik naar de kapper gereden. 6u45 aangekomen en ze stond al volledig klaar, waarschijnlijk even nerveus als ikzelf...
Een rustige sfeer, wat gelachen en een 45 minuten later was mijn kapsel af: perfect! echt waar, nog zoveel beter dan mijn proefkapsel was geweest. Ondertussen de zenuwen al goed aanwezig...
Na de kapper richting mijn ouders. Onze MUA Severine was al bezig met de finishing touch van Ilke.
Daarna was t mijn beurt. spannend, want had een week voordien nog mijn make-up look volledig veranderd. dus, geen proef gehad voor mijn nieuwe hersenspinsel, enkel een fotootje als leidraad. Het resultaat was SUPER.
Ondertussen was mijn ventje al om Ilke gekomen om haar samen met zijn jongste dochter naar de kapper te voeren. Hij had ondertussen onze kleine Ina afgezet bij ons thuis (bijna 2,5jaar)
Na mijn make up Ina haar haartjes gedaan (en gelukt, oef!), en terwijl werd mijn mama haar make up in orde gebracht. alweer prachtig, dank je wel Severine!!
Daarna het grootste project, het wegwerken van mijn 2 tattoos! het ging niet makkelijk, maar we kwamen toch tot een aanvaardbaar resultaat.
Ondertussen de fotograaf ook aanwezig, wat foto's genomen van mijn jurk (o, wat was hij mooi toen ik hem daar zag hangen!)
De mensen begonnen toe te komen, maar nog geen bericht dat de meisjes klaar waren bij de kapper...
toen iedereen er bijna was waren ze klaar, mijn papa ze vlug gaan halen. mijn mama ze geholpen met aankleden.
Tot op het allerlaatste moment gewacht om mijn jurk aan te trekken. spannend!
met hulp van mijn maid of honor (en op het laatste nippertje ook getuige) en "bridesmade". Zalig!!
nog vlug even geparfumeerd, en ik hoorde hem al, onze ronkende rode kever reed de straat in. nu werd het spannend, als een kieken zonder kop liep ik naar de deur!
mijn groom to be stond halverwege te wachten, met zijn rug naar mij gedraaid... ik wandel op hem af en wacht op het teken van de fotograaf: Draai je maar om, Kurt! DAT MOMENT: ZALIG. dit was mijn mooiste moment van de dag. Mijn ventje in tranen, hij ging zelfs even door de knieën, hij zei dat hij letterlijk even het gevoel in zijn benen kwijt was. hij was SPRAKELOOS! missie volbracht (mijn look is pas geslaagd als ik bij jou tranen zie, zei ik altijd in de voorbereiding. waarbij hij me steeds al waarschuwde: ja maar ja, ik ben zo geen emo vent, je weet dat toch... )
Om het lang verhaal toch wat in te korten:
een zalige rit naar het gemeentehuis, JA & JA! gelukwensen ... bellenblazen... lunch met de suite... foto's met de suite.... wij vertrekken op fotoshoot.
Mijn getuige en haar vriend waren mee als persoonlijke assistenten en ik moet zeggen: een aanrader! ik sta zeker op geen enkele foto waar mijn haar niet netjes in de plooi ligt, mijn jurk niet perfect gedrapeerd is en mijn stola wat scheefhangt!
Ook onze chauffeur ontpopte zich als assistent van de fotograaf en werd spontaan "leven statief"! hilarisch hoe hij in de kever geplooid lag om te flitser op het perfecte plaatsje te kunnen positioneren!
toch wel even stress daar. we hadden het kasteel van Poeke afgehuurd voor 2 uren, maanden geleden, betaald en al. We moesten de wachter verwittigen toen we onderweg waren: niet te bereiken! we voelden het al warm worden...
we komen daar toe: er is een tentoonstelling aan de gang!!!! elke kamer, elke gang, elke zaal was dus bezet met tafels, en ik weet niet wat voor foto's. de vloer was bekleefd met stickers! VRESELIJK. ik dacht dat wij gingen ontploffen. ik zag de stoom al uit mijn vent zijn oren komen. de fotograaf heeft ons gelukkig kunnen kalmeren en chapeau, met de hulp van onze assistenten die de benen van onder hun lijf hebben gelopen om steeds dingen te verplaatsen en terug te plaatsen, zijn we erin geslaagd prachtige foto's te nemen! echt wat we wilden: geen doorsnee fotoshoot, maar een shoot zoals je zou hebben om in een magazine te zetten van trouwkledij bv. Perfect gelukt!
(en nog een geluk dat er een tentoonstelling was, of we stonden daar voor een gesloten deur!!! krijgt nog een staartje, wees gerust!)
na de shoot de zaal gaan klaarzetten.
Ten Dauwe: 1000 maal dank! de tuin voor onze ceremonie was aangekleed: PRACHTIG! net zoals in de films! adembenemend. iedereen was mega behulpzaam, onze maître een superlieve madam!
De mensen begonnen toe te komen en ik begon toch weer wat zenuwen te krijgen. het was wachten op onze rent a priest, norbert bethune... (die ik niemand aanbeveel.... de dag voor de trouw ruzie gehad met die man, het zat eraan te komen, want we hadden al langer geen goed gevoel, maar ik wou er me niet op focussen, maar toen hij zomaar even de planning wijzigde en een half uur later ging toekomen, werd het ons toch even teveel! we hadden dan ook nog opgemerkt dat we het niet gepast vonden dat hij een collecte deed voor één of andere zuster in een ver land, en dan was het hek helemaal van de dam! hij wou zelfs op een bepaald moment de dienst niet meer doen, hij heeft zelfs boos gebeld naar de feestzaal ... en dit 1 dag voor onze trouw)
De tonen van "een manier om thuis te komen" van blof begonnen en zenuwachtig stapte iedereen netjes op zijn beurt de rode loper op, met als laatste mezelf, voorgegaan door Ina en mijn papa aan de ene arm en mijn zoon aan de andere. een wondermooi moment!
onze rent a priest begon nors, kort en las gewoon het boekje af... gelukkig draaide hij wat bij en viel het achteraf best wel mee...
de mensen hebben er weinig van gemerkt en bestempelden hem gewoon als " een wree serieuze man" .
(we hoorden wel achteraf dat hij op de receptie zat rond te vertellen dat het onze schuld was de viering zo laat was begonnen ... eum? pardon?)
Nu, we lieten ons moment niet afnemen en genoten van elkaar, de aanwezigen, de prachtige plaats, de geloftes, de ringen.
We werden verwend met 2 superfantastische speeches van mijn bruidsmeisje en kurt zijn getuige.
Tegen het einde van de dienst stond iedereen voor de receptie en avondfeest al te wachten, het werd dus een lange kusrij ... 145 mensen passeerden de revue.
Vanaf dan is het gevlogen!
We werden naar binnen geroepen, het feest kon beginnen: speech van mijn ventje, feestreglementen uitgedeeld en openingsdans: I surrender van Saybia! zaaalig!
meteen daarna ons ingestuurd nummer op Footloose (samen met onze kids- SUPERFANTASTISCH) we kregen meteen de helft van de zaal mee en de toon was direct gezet voor een fantastische dansavond. Ondertussen gingen de eetstandjes open: Belgisch - Spaans - Italiaans. Iedereen was laaiend: het lekkere eten, het concept. niks moet, alles mag. elk doet wat hij wil: eten - zitten en praten - dansen. heel ongeremd! de wedding party formule: een echte aanrader.
echt, iedereen die wegging: ewel, het was anders, maar eerlijk, het beste trouwfeest waar we ooit naartoe zijn geweest. Leuk om te horen, hoor!
om 12 u het uitgebreid dessertbuffet geopend, en geloof me hij was echt wel uitgebreid!
Om 4u afgesloten. we waren moe, maar zeer voldaan. ons dansfeest was 21u15 begonnen en de discobar en het personeel zeiden dat ze zelden zo'n constante ambiance meemaakten!
Vandaag onze kleine meid gaan afhalen, koffers pakken. morgen onze ina naar mijn ouders brengen voor een week, en wij richting Malta op honeymoon!
Speciale dankjes op zijn plaats:
Steve, "de nieuwe moat" voor zijn hulp, de rooie kever. een ware ceremoniemeester in wording
vanessa, mijn maid of honor en getuige om de perfectie assistentie doorheen de dag
Robel: om mijn stress-dress alsnog perfect te maken
Fede di ORO: bedankt voor de super en eerlijke service, en dank je voor mijn persoonlijk ontworpen en op maat op mijn verlovingsring gemaakte trouwring. (ik had er veel succes mee!)
Kingin: voor de mooie, eenvoudige stalen trouwring van mijn man
Severine Barillari: perfecte make up! en tattoo-cover
Le salon Veldegem: mijn haren lagen netjes op zijn plaats tot 5u morgens! (en niemand die ook maar kon denken dat de helft van mijn kapsel niet echt was!! )
Nick Decombel: onze fantastische fotograaf: dank je wel om ons te kalmeren daar waar het nodig was en voor de ongelofelijk ontspannen sfeer!
Ten Dauwe: 1000 maal dank! ongelofelijk hoe jullie alles echt tot in de puntjes verzorgden. dank je dank je dank je!
Studio Happy music: het was niet mijn jaren 80 fuif, maar wel perfect wat iedereen wou. goede inschatting van je publiek, iedereen heeft genoten
en iedereen aanwezig voor en achter de schermen: het was een onvergetelijke dag! dank je wel allemaal, mijn schatjes!