Hey lieve bruidjes
Zoals beloofd hadden jullie van mij nog een verslagje en heel wat foto's tegoed...dus bij deze! Hier ga ik...het beloofd alvast een heeeeel lang verslag te worden, dus zet jullie al maar comfortabel :D
Eigenlijk moet ik al de dag van te voren beginnen…rond een uur of 8 vertrok mijn soon-to-be-ventje naar zijn ouderlijk huis, zodat hij nog wat quality-time kon doorbrengen met zijn ouders (lees voetbal kijken en samen met zijn vader genieten van een goei pintje! 
). Ikzelf heb genoten van wat laatste ME-time met een goed vitaya-filmpje en een grote zak chips. Daarna nog een ontspannend douchke gepakt en hop het bedje in. Mijn 2 getuigen stuurde me nog hele lieve smsjes dat mij helemaal geruststelde…ik kon met een gerust hartje gaan slapen..alles zou helemaal in orde komen!
Na een verbazend goede nachtrust ging mijn wekker af om 05.30u. Toen ik nog wat lag wakker te worden hoorde ik getik op de rolluiken…verdoooorie het was aan het regenen…ik dacht: lap, geen foto’s buiten, geen viering buiten… met een zucht dan maar mijn bed uitgerold en dacht: OK dan maken we er maar het beste van.
Niet veel later (ik stond nog met de tandenborstel in mijn mond ), om 5 voor 6 stond mijn super kapster/schminkster Evelien (= tevens drieling-zus van één van mijn getuige) voor de deur. Snel mijn mond gespoeld en hoppa, ik was er klaar voor.
Eigenlijk was dat wel een zalig momentje…gewoon genieten van de vingers in mijn haren en de borsteltjes op mijn gezicht..ik had wat zenuwen toen ik opstond, maar hierdoor werd ik weer volledig relaxed. Ondertussen kwamen mijn mama en mijn getuigen ook aan, klaar om ook onder handen genomen te worden door Evelien. En het resultaat was echt PRACHTIG! We zagen er één voor één stralend uit! En de make-up is zelfs heel de dag gebleven (ondanks de vele vele veeeele tranen :D), dus Evelien heeft dat echt super goe gedaan!
En dan was er….ZON!! Jawel, de regenwolken trokken allemaal weg en daar kwam het zonnetje piepen. En de zon is heel de dag gebleven (echt een wonder, want ze hadden barslecht weer voorspeld!, ben er van overtuigd dat mijn moemoe en de vava van mijn ventje vanop hun sterretje daar voor gezorgd hebben!!)…dus ik was SUUUUUPER gelukkig! Wij snel de staan-tafels buiten opgesteld op ons terras en alles was helemaal klaar!
Rond 09.30u kwam de fotograaf aan en ook de ceremoniemeester was mooi op tijd. Met de hulp van mijn mama heb ik mij ondertussen boven op de slaapkamer aangekleed en zijn er leuke foto’s getrokken met de fotograaf. Een leuk mama-dochter moment. Toen ik aangekleed was, kwamen mijn getuigen eens piepen.. en daar waren ze al: de eerste tranen :D! M’n meisjes zeiden dat ik straalde en er fantastisch uitzag, wat mij een geweldig kriebelend gevoel gaf. IK GING BIJNA TROUWEN MET HET VENTJE VAN MIJN DROMEN :D…nu begon ik dat pas echt goed te beseffen!
Beneden hoorde ik al wat volk binnenstromen en de ceremoniemeester (Pierre Loncin) heeft hen allen goed ontvangen en de mannen hun corsage opgespeld. Echt wat zou ik heel de dag zonder Pierre hebben moeten doen… Zo’n geweldige man! Zowel de dag zelf als tijdens onze gesprekken op voorhand dacht hij echt aan ALLES! Hij heeft super veel tips gegeven en er voor gezorgd dat onze dag vlekkeloos is verlopen!
Ik hoorde dat zowat heel de suite beneden al aan het lachen was en plezier aan het maken was! OOOH wat was ik benieuwd om naar beneden te mogen gaan! Maar ik zou niet meer te lang hoeven wachten, want ik hoorde van ver dat mijn ventje er aan kwam. Het geluid van onze Ford Mustang (droomauto van mijn ventje) ronkte door de straten heen en daar kwam hij dan om de hoek…de prachtige auto met mijn nog mooier ventje in . Nu begonnen de kriebels pas echt…ze gierden echt door heel mijn buik en mijn mama en ik knepen elkaar nog eens goed in de handen…en gingen toen langzaam de trap af, wachten op de deurbel die weldra zou gaan.
Toen ik de deur open deed, stond mijn Frederick daar met mijn boeketje in zijn handen. Dit was zo’n onvergetelijk mooi moment. Hij pakte mij stevig vast en hij was helemaal aan het trillen. De tranen rolden over zijn wangen en hij zei dat ik er nog mooier uitzag dan hij ooit had kunnen dromen. Echt zo mooi om hem te zien wenen, want hij had op voorhand gezegd dat hij dat niet zou doen (haha, tarara, want er zijn nog wel meerdere traantjes gevloeid nadien ). Uiteraard ik natuurlijk ook helemaal in tranen…
Dan hebben we gezellig nog een glasje cava gedronken met de suite en van de lekkere koffiekoekjes gesmuld. En toen was het al tijd om te vertrekken naar de trouwzaal van de gemeente (Hof D’Intere in Wechelderzande, trouwzaal van gemeente Lille, gelegen in een oud kasteeltje).
We waren iets te vroeg, dus hebben we leuke foto’s getrokken met de suite in de tuin van de trouwzaal (gelegen achter het gebouw). Echt super leuk resultaat!
Daarna terug naar de voorkant gewandeld en daar stond heel veel volk ons op te wachten. Echt leuk dat er zo veel volk naar ons moment kwam kijken…dat had ik nooit verwacht! Ook de plaatsvervanger van de Burgemeester zei dit: “Het is lang geleden dat ik nog eens voor een volle zaal heb mogen staan”. De plaatsvervanger heeft er ook echt een leuke ceremonie van gemaakt: het was echt heel persoonlijk en helemaal niet ‘snel snel’, er werd echt tijd gemaakt voor ons, er is super veel gelachen, … Kortom, het overtrof onze verwachtingen helemaal!
Nadien hebben we er nog eens goed op geklonken, wederom in de tuin van de trouwzaal, door iedereen van een lekker glaasje cava te voorzien. Nog wat fotootjes getrokken en dan vertrokken naar onze lunchlocatie want onze maagjes begonnen ondertussen al enorm te knorren! Mijn man (hihihi nu mocht ik hem eindelijk zo noemen) en ik kropen knusjes in onze Mustang en hebben heel de rit naar het restaurant honderduit gepraat. Echt leuk om even met z’n tweetjes te zijn en al te kunnen praten over hoe het allemaal al geweest is…gewoon even een moment om stil te staan bij alles en alles goed te kunnen beseffen.
Aangekomen bij de Castelijnshoeve in Halle-Zoersel stonden onze tafels al gedekt. Lekker gesmuld, veel bijgepraat, veel gelachen, …een heel ontspannen moment voor iedereen dus!
Tegen een uur of half 4 kwam onze fotograaf weer aan en zijn we met haar foto’s gaan trekken in het park en kasteel van Halle-Zoersel (dit was gelegen aan de lunchlocatie, dus dit was super gemakkelijk). Echt suuuuper mooie foto’s zijn het resultaat. Geen idee hoe we hier tussen moeten gaan kiezen voor onze fotoboek/uitvergroting voor tegen de muur/bedankkaartje, want ze zijn allemaal even wauw!!!
De tijd vloog voorbij want het was al 5 uur, hoog tijd om naar de feestzaal te vertrekken (gelukkig maar 5 minuutjes gelegen van het park van Halle-Zoersel). We zijn niet voor de kerk getrouwd, maar hebben gekozen voor een persoonlijke viering. En door het prachtige weer, kon dit door gaan in de tuin van de feestzaal.
Aangekomen bij Domein Martinus was alles al perfect in orde: de witte stoeltjes buiten stonden klaar (wat trouwens mijn adem helemaal weg nam, zo mooi was het…echt hoe ik het had gedroomd…mijn prinsessenhuwelijk ), de muzikanten waren al geïnstalleerd, de ceremoniemeester was met de laatste details bezig, de persoon die onze persoonlijke viering begeleidde was er…alles verliep dus helemaal vlekkeloos! Ik moest helemaal nergens meer aan denken, wat echt ZAAAALIG was!
Heel de suite is zich ondertussen gaan verstoppen in de ‘villa’ en van hieruit zagen we mooi hoe alle gasten aankwamen en zich parkeerde op de parking. En om 17.30u kwam de ceremoniemeester ons halen…het was tijd om de suite op te stellen en één voor één naar voor te wandelen…
Mijn ventje vertrok als eerste samen met zijn mama, gevolgd door de rest van de suite. Zij wandelden op het liedje ‘Amazing’ van Lonestar. De prachtige stem van onze zangeres (Jozefien De Feyter) klonk over heel het domein…ik kreeg echt tranen in mijn ogen en kippenvel over heel mijn lichaam. Zo mooi dat ze zong!!!
Mijn mama en ik bleven aan het begin van de tuin staan en keken naar hoe de suite langs alle mensen passeerde. Echt super mooi om dit te kunnen zien!
En dan begon Jozefien mijn liedje te zingen: ‘Unbelievable van Josh Gracin’…weer overal kippenvel! Mijn mama en ik wandelden rustig naar voor en zo kon ik goed zien wie er allemaal was. Ik kon mijn tranen nog goed bedwingen tot ik plots naar één van mijn collega’s keek. Normaal is zij echt een stoere madam en weent nooit…maar nu rolde zelfs bij haar de tranen over haar wangen…. Dit ontroerde mij zo enorm, dat ik mijn tranen ook gewoon liet gaan. Ondertussen stond mijn ventje ook te wenen toen ik dichterbij hem kwam en pakte hij mij weer goed vast toen ik bij hem was. Een lief zacht kusje en toen klommen we samen het ‘bergje’ omhoog waarop onze 2 stoelen stonden onder een prachtige boom (onze relatie is 9 jaar begonnen onder een prachtige boom, dus deze boom was wel heel symbolisch voor ons)
De viering was echt PRACHTIG en ONVERGETELIJK! Ik had voor alle gasten een goodie-bag gemaakt met daarin enkele onmisbare attributen: uiteraard zakdoekjes, een zelfgetekend vieringboekje, een wedding-belletje en een snoepje (hieronder lezen jullie waar dit alles voor diende):
Onze viering (en het feest ’s avonds) was opgebouwd rond onze herinneringen. De titel van de viering was dan ook “A trip down memory lane” oftwel “Onze weg vol herinneringen”. Op de voorkant had ik een ondergaande zon getekend met een kronkelend paadje op (onze ‘weg’ dus). Binnenin had ik dan opnieuw dit kronkelend paadje getekend, maar nu met ons er op. De weg gaf dan de verschillende ‘stappen’ van onze viering aan. Op de foto’s zul je zien wat ik bedoel.
Een eerste stap was ‘onze herinneringen’. Deze werden voorgelezen door één van mijn getuige en haar vriend (zij stelde mij en Frederick voor). We hadden zelf dit tekstje geschreven en dit bewust heel grappig gemaakt…en dit werd dan voorgelezen door Dorien en Wesley. Alle aanwezigen lagen soms dubbel van het lachen, gewoon ook omdat Dorien en Wes dit echt super goed voorlazen (echt ons ‘na doend’ ). Daarna zong onze zangeres het liedje ‘Endless love’ van Diana Ross’.
Een tweede stap was dan de ‘huwelijksritus’…het hier en nu-moment zeg maar..onze geloften aan elkaar waarom we de rest van ons leven samen met elkaar willen delen. Frederick en ik vertelden elks onze persoonlijke gelofte, die we hadden geschreven rond een ‘9de herinnering’ (Dorien en Wesley hadden 8 van onze herinneringen voorgelezen en omdat 9 een geluksgetal is en wij dit jaar ook 9 jaar samen zijn…vonden we het leuk om onze geloften te verwerken in een 9e herinnering). Een herinnering die we niet van elkaar wisten, want we hebben elks onze eigen geloften geschreven zonder dat we dit wisten van elkaar. Jullie kunnen het al raden: er zijn heeeeeel veel traantjes gevloeid.. vooral toen mijn ventje vertelde hoe hij zich voelde toen ik vorig jaar een week in het ziekenhuis had gelegen. Heel emotioneel vertelde hij dat dit de meest verschrikkelijke periode was in zijn leven omdat hij niet bij mij kon zijn, hij niet wist wat er mis was met mij en dat hij er zo machteloos niks aan kon veranderen. Super emotioneel dus! Achteraf vertelden zelfs de stoerste mannen tegen mij dat ze nog nooit in hun leven hadden moeten wenen, maar nu wel, dat ze echt geëmotioneerd waren door hoe oprecht onze liefde voor elkaar is (en geloof me, dit is echt het mooiste compliment dat je kunt krijgen op je trouwdag!!!)
Daarna hebben we onze mooie ringen uitgewisseld (aangebracht door mijn broer en Frederick’s zus) en was het tijd voor ons kus-moment. En hiervoor hadden de gasten dan ook een attribuut uit hun goodie-bag nodig: het wedding-belletje. De begeleidster van onze viering (Ann Verlinden, Het Moment) had de gasten hier op voorhand over ingelicht (nog voor de suite er was)…en toen het kus-moment daar was stond iedereen recht en begon iedereen super hevig met hun belletje te rinkelen: het teken dat we moesten kussen ….gaf echt een speciaal gevoel om voor iedereen te kussen met de rinkelende belletjes op de achtergrond! Echt KRIEBELS niet normaal!!
Jozefien zong daarna prachtig het liedje ‘It is you I have loved’ van Dana Glover. Hier heb ik ook super hard mee moeten wenen…gewoon omdat het zo vol gevoel werd gezongen.
De volgende stap op onze weg was dan het ‘zuur-zoetmoment’. Symbolisch wilden we hiermee aangeven dat we bij elkaar zullen blijven in goede (zoete) en slechte (zure) tijden. De gasten haalden hiervoor hun laatste attribuut uit hun zakje: het snoepje. Dit waren smoelentrekkers: in het begin echt suuuuuper zuur en daarna lekker zoet. Ann (Het Moment) praatte dit alles aan elkaar en iedereen mocht dan het snoepje opeten: HILARISCHE foto’s dat dit heeft opgeleverd! Echt iedereen die met zo’n scheef gezicht dat snoepje aan het opeten is. Hihi, echt zalig! Maar ook achter dit snoepje ging één van onze herinneringen schuil: toen we alletwee nog in het middelbaar zaten, bracht ik op woensdag middag altijd een zak snoep mee van het snoepwinkeltje tegenover mijn school. Op woensdag middag kwam Frederick altijd naar mij of ik naar hem en aten we samen van de snoepzak. Ik kocht ook altijd de smoelentrekkers, omdat ik verzot was op het zoete smaakje binnenin… Maar het zure vond ik verschrikkelijk, dus ik gaf het snoepje altijd eerst aan Frederick…hij zoog er dan op tot het zure helemaal verdwenen was en gaf dit dan terug aan mij, zodat ik het zoete lekker verder kon opeten (als dat geen echte liefde is )
Jozefien zong toen ‘I’ll stand by you’ van The Pretenders (een liedje om ook symbolisch ‘de goede en slechte tijden’ aan te duiden en dat we er altijd voor elkaar zullen zijn ..no matter what!)
En dan tot slot was er nog het ‘Handle with care’ moment…de wensen voor onze toekomst (dus in de viering zat verleden – heden – toekomst als 3 hoofdstappen). Onze getuigen (ik had mijn 2 vriendinnetjes en mijn man zijn broer) hadden elks een tekst voorbereid met wensen die ze voor ons hadden in de toekomst en tips naar hoe we elkaar moesten ‘behandelen/liefhebben’. Zowel grappige als ontroerende woorden werden door hen verteld. Gezien deze teksten voor ons ook een complete verrassing waren, was dit voor ons dus ook weer zakdoek-tijd
Jozefien speelde tot slot nog het liedje ‘When you say nothing at all’ van Ronan Keating en ik wandelde samen met mijn ventje door alle aanwezigen weg gevolgd door onze suite.
Daarop volgde de receptie buiten…en konden we een hele lange rij met aanwezigen persoonlijk verwelkomen (158 personen x 3 kusjes was heeeel veel , maar wel leuk omdat de mensen meteen vertelden hoe mooi ze de viering vonden…dus dat was echt een feel-good moment!)
Juist toen we iedereen bedankt hadden, begon het heel lichtjes te regenen, maar het personeel van de feestzaal was juist begonnen met het afroepen van de tafels..dus iedereen zat heel snel op z’n plaats door de regen …wat handig uitkwam. Maar we waren echt super gelukkig dat het heel de dag zo’n goed weer was geweest (we hadden voor alles een plan B voorzien: paraplu’s, een binnenlocatie voor foto’s, viering kon ook binnen doorgaan, …) maar plan A was toch echt wel AF en helemaal onze droom! We danken de weergoden dan ook enorm om onze droom mee waar te maken !!
Het diner was echt zooooo lekker! Het proefdiner was al enorm lekker, maar nu ‘voor echt’ smaakte het nog 10 x zo lekker! Ik had ook voor iedereen die iets anders zou moeten hebben (bv. Voor de zwangere dames een ander voorgerecht dan gerookte zalm of voor de vegetariërs een aangepast hoofdgerecht) dit doorgegeven aan de feestzaal en dit apprecieerden de mensen enorm. Ik weet zelf wat het is om niet alles te kunnen eten (prikkelbare darmsyndroom), dus vond het belangrijk dat iedereen kon smullen van het eten, zonder dingen te moeten laten staan! Maar echt dus een dikke pluim voor de feestzaal, die alles zo lekker en tip top in orde hebben gemaakt!
En daarna kon het dansfeest losbarsten…nu ja losbarsten…dit is misschien het enige dat wat is tegengevallen op onze dag. We hadden op voorhand heel duidelijke afspraken gemaakt met onze DJ (DJ Partysound, Wetteren), maar hij heeft heel weinig van deze afspraken opgevolgd. Zo zijn mijn man en ik echt 90’s-liefhebbers (we zijn dan ook opgegroeid in de jaren 90) en op voorhand had de DJ gezegd dat hij zelf ook echt van deze muziek hield en dat je daar echt goei feestjes mee kon maken. We hadden er op voorhand dus echt een goed gevoel bij, maar op de avond zelf heeft hij bijna niks van 90’s gedraaid (ondanks herhaaldelijk aandringen van mijn man, van onze vrienden, van familie…). Hij deed eigenlijk gewoon zijn eigen goesting. Pas op, hij heeft goed gedraaid voor het wat ‘oudere publiek’, maar voor de jeugd (die toch wel het overgrote deel van ons publiek uitmaakte) heeft hij niet goed gedraaid. We hebben van veel mensen gehoord (van onze leeftijd) dat ze het jammer vonden dat ze zich niet hebben kunnen uitleven op de dansvloer omdat er geen ‘climax’ is geweest. Het bleef bij de gekende liedjes die je veel hoort op een trouw…maar echt een uitleef-moment is er niet geweest. We vonden het ook jammer omdat we op voorhand een hele lijst met liedjes hadden doorgegeven en hij heeft hiervan nog geen 5 liedjes gedraaid (zelfs een liedje die we echt wilden omdat dit een speciale betekenis had voor ons, heeft hij niet gedraaid). En niet alleen onze liedjes heeft hij niet gedraaid, ook de verzoekjes van de gasten (hij deelde tijdens het feest papiertjes uit die gasten konden invullen met verzoekjes), heeft hij bijna niet gedraaid. Kortom, we zijn dus best wel teleurgesteld in de DJ, maar dit heeft zeker en vast onze dag niet verpest…we hebben nog wel goed kunnen dansen op enkele goede liedjes die hij draaide. We hebben dit alles ook aan hem gemeld, hij vroeg of we hem niet te hard wilden afbreken hier, maar heb hem gezegd dat ik wel eerlijk zou zijn. Koppeltjes die hem dus ook geboekt zouden hebben: maak dus gewoon zeker heel duidelijk wat jullie willen…zodat hij hier hopelijk rekening mee houdt. En als hij niet doet wat jullie willen op de avond zelf: gewoon zeker heel duidelijk melden want ik denk wel dat hij hier voor open staat als het hem heel duidelijk wordt gemaakt (wij zijn daar misschien iets te voorzichtig of niet duidelijk genoeg in geweest). We zouden hem dus aanraden voor een ouder publiek, maar voor een jonger publiek dus eerder niet. Uiteindelijk is ons feest nog zeer laat geëindigd (om half 5 werd de muziek stopgezet)…dus het feestje was nog wel goed geweest voor de meesten!
Maar zoals jullie kunnen lezen was onze dag dus onvergetelijk. De huwelijksnacht was niet veel soeps meer want om kwart na 5 ploften we doodmoe ons hotelkamerbedje in (dit was ook in Domein Martinus en hier stond nog een fles cava en aardbeitjes op ons te wachten) en hebben we een 4-tal uurtjes geslapen tot er een lekker ontbijtje stond te wachten op ons en op al de mensen die waren blijven slapen. Echt gezellig om ’s morgens vroeg met iedereen te kunnen napraten over ons dagje!
Maar ondanks het lange verslagje, zeggen foto’s vaak nog meer dan woorden…dus hieronder wil ik jullie zeker ook de foto’s laten zien van onze dag. En helemaal onderaan ook nog eens het lijstje met iedereen die onze dag mee onvergetelijk heeft gemaakt. Op de film zijn we nog aan het wachten en binnenkort zal ik ook proberen op de praatpaalbeelden (die trouwens ook hilarisch zijn) + de foto’s van de huwelijkreis hier ook neer te zetten!
En nog een laatste tipje: iedereen die nog gaat trouwen: geniet er suuuuuper hard van…want zoals al zovele het voor mij gezegd hebben: de dag vliegt zoooo snel voorbij! Dus sta zeker regelmatig stil bij al het moois dat jullie dan meemaken…
Foto’s van de fotograaf:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.4069924660674...
Foto’s via vrienden en familie:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.4025468749304...
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.3902351911460...
En dan nog een overzichtje van de mensen die hebben meegeholpen onze dag onvergetelijk te maken:
Trouwkleed en schoenen Chantal: Liliane Claes, Herentals (Trouwkleed is van Nicole - reeks Colet)
Tiara Chantal: Lemony.nu (webwinkel)
Armband Chantal: To have and to hold (Filipa Braga, voormalig bruidje hier op dit forum :D)
Oorbellen en ketting Chantal: Trendjuwelier.nl (webwinkel)
Kostuum en accesoires Frederick: Deville Turnhout
Haar en Make-up: Evelien Bolckmans, Rijkevorsel
Fotograaf: Karin De Greef van De Greef Fotografie, Rijkevorsel
Ceremoniemeester: Pierre Loncin, Berchem
Bruidsboeket, boeket auto en corsages: Papa van één van mijn getuige (Louis Geerts), hij doet jaarlijks ook mee aan de bloemencorso in Hoogstraten..dus hij kan er wat van! Het was echt prachtig!
Koffiekoekjes ontvangst Suite: Broodjes en Co, Kasterlee
Wettelijke ceremonie: Hof D’Intere, trouwzaal gemeente Lille in Wechelderzande
Lunchlocatie: De Castelijnshoeve, Halle-Zoersel
Locatie fotoschoot: Park en kasteel van Halle-Zoersel
Locatie persoonlijke viering: tuin van feestzaal Domein Martinus, Halle-Zoersel
Zangeres: Jozefien De Feyter, Wetteren
Persoon die persoonlijke viering begeleidde: Ann Verlinden van Het Moment, Antwerpen (hebben zo veel aan haar gehad, zowel bij de voorbereiding als tijdens de viering zelf! Echt een aanrader!!!!)
Ringen: Fede Di Oro, Izegem (super goed service, perfect prijs/kwaliteit, ook een echte aanrader!!)
Feestzaal: Domein Martinus, Halle-Zoersel: Echt een DROOM-locatie: alles was zo mooi in orde (van viering in de tuin, tot de tafelinkleding, tot het ongelooflijk vriendelijke personeel, tot het overheerlijke eten, … ). Ze hebben er voor gezorgd dat alles was hoe wij het wilden: ik had 2 dagen op voorhand al ons materiaal gaan afzetten bij hen (van zakjes voor op de stoelen tijdens de viering, tot mijn zelfgetekende tafelindeling, tot de bedankinkjes voor de gasten ’s avonds…. Eerst keken ze heel verbaasd naar de hoeveelheid materiaal dat ik allemaal had meegebracht (hadden zo nog nooit gezien ), maar nadat ze mijn uitleg hadden gehoord, zeiden ze dat ze nog nooit zo’n goed georganiseerde en duidelijke briefing hadden gekregen (hihi complimentje was stiekem wel heel leuk). En ik natuurlijk helemaal in de wolken toen ik op onze dag zag dat alles helemaal perfect in orde was. Domein Martinus is dus echt een ongelooflijke aanrader! Ik hoop dat we er snel nog een feest mogen meemaken om dan zelf te kunnen genieten als gasten!
Praatpaal Touch: ook echt een enorme aanrader! We hebben platgelegen met de beelden…en de paal was ook enorme hit: er staan meer dan 130 individuele filmpjes op, want meer als 1,5 uur videomateriaal heeft opgeleverd! En hoe later op de avond hoe zotter/zatter de beelden. Echt leuk om zo nog een ‘bewegende herinnering’ te hebben van onze dag!