TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Chris
6-6-2009
|
15-4-2008 15:51:32
Hey,
Eerst en vooral wil ik je sterkte wensen met het verwerken van dit nieuws. Zoiets is nooit prettig om horen en zeker niet als je op punt van te gaan trouwen staat.
Zoals je zelf al aankondigde weet je al wat ik ga zeggen. Als uw vriend u graag ziet, zal deze ziekte voor hem geen reden zijn om jullie huwelijk niet te laten doorgaan. In goed én kwade dagen, weet je wel?
Toen ik mijn vriend net leerde kennen heeft hij mij heel eerlijk verteld dat hij MS heeft. Nu was dat best wel verschietachtig maar blijkbaar heeft hij de beste van de twee vormen. Hij zal gedurende zijn leven opstoten van de ziekte hebben en daar dan terug van recupereren. Ook zal het voorvallen dat hij van sommige opstoten niet volledig hersteld en dus restletsel zal overhouden. Het is niet mijn bedoeling van hier ons verhaal te gaan neerschrijven maar ik wil je laten weten dat ik er toch voor gekozen heb van hem ten huwelijk te vragen. Net omdat ik hem echt graag zie en ik het er voor over heb om binnen 20, 30, ... jaar voor hem te moeten gaan zorgen. Liefde overwint alles zeggen ze en daar wil ik in geloven. En zo zal dat bij jullie ook zijn. Ik weet dat het je een hoop twijfels bezorgt maar probeer samen met hem zoveel mogelijk informatie over de ziekte te zoeken zodat hij weet waar hij aan toe is. Praat over je twijfels en angsten maar laat hem ook de kans van het zelf te verwerken. Ik ben er van overtuigd dat jullie daar samen wel doorkomen. Als je zin moest hebben in een babbel dan mag je gerust mailen. Dan laat ik mijn e-mail nog wel achter.
Groetjes Chris
|
|
Patricia
|
15-4-2008 15:55:58
Ook ik wil je veel sterkte wensen met het verwerken van je verdriet op dit moment.
Ik hoop dat je met de medicatie toch alles wat onder controle kan houden.
Als je er eens goed met je verloofde over praat dan zullen jullie er wel samen uitkomen wat het beste is.
Als hij je zo graag ziet en met je wil trouwen, waarom zou jij je dan anders voelen?
Ik hoop dat je van de voorbereidingen kan genieten en ook van een mooie huwelijksdag.
Knuffels
Patricia
01-08-2008
|
|
Gerlinde
2-8-2008
|
15-4-2008 15:57:39
Hey,
Een zevental jaar geleden bleek dat ik té goed hoorde. De specialist zei toen dat de kans erin zat, dat ik tegen mijn veertigste volledig doof zou zijn. Daardoor moet ik met een aantal zaken rekening houden opdat dit niet zou gebeuren of pas een stuk later zou gebeuren. Deze zaken zijn: weinig tot geen water in de oren, zoveel mogelijk rustig omgeving, niet uitgaan wegens té veel lawaai, geen wind in de oren, ... . Er bleek ook dat ik geen oorsmeer meer had in mijn oren tengevolge van eczeem. Maar sinds een korte tijd is dit laatste zich aan het herstellen.
Nu, ik probeer de specialist haar raad te volgen, maar zeker ben ik ook niet. Mijn vriend weet dat en vind dat ook geen reden om niet te trouwen. Hij zegt ook dat hij morgen ook iets kan tegen komen waardoor de kans erin zit dat ik voor hem zal moeten zorgen.
Volg dus de raad van je vriend en je ziet wel wat de toekomst brengt.
Groetjes en veel sterkte!
|
|
Sandra
30-8-2008
|
15-4-2008 15:59:19
Hey Sarah,
Ik vind het spijtig te horen dat je een chronische ziekte hebt en wens je eerst en vooral hier veel sterkte mee.
Ik begrijp dat je hierdoor zeer aangedaan bent, en je zou voor minder. Ik begrijp wel dat je ergens schuldgevoelens hebt tegenover je verloofde in de zin dat hij er ook mee te maken zal hebben. Maar daarom hoef je nog niet te twijfelen aan je huwelijk. Het is niet overal rooskleurig en er zijn zoveel mensen die van alles voorhebben. Dat is nu eenmaal het leven. Denk maar niet dat je zijn leven 'verpest' door met hem te blijven. Je zal hem meer verdriet aandoen door het huwelijk te willen schrappen.
Bovendien weet je ook niet wat de huisarts zal zeggen. Misschien zijn er heel goede oplossingen voor jou, of ziet de toekomst er helemaal niet zo zwart uit als je denkt.
Ik begrijp je helemaal. Ik heb ook zo'n fase doorgemaakt hoor. Ik heb een vorm van epilepsie, en heb de diagnose 2 jaren geleden gekregen toen ik al met mijn vriend samen was. Hij heeft me dus 'daarvoor' gekend als zijnde 'gezond'. Ik heb toen ook vaak gedacht dat ik hem ergens tekort schoot omdat ik niet normaal was. En vond het ook zo erg dat ik hem hiermee opzadelde. Maar ik ben over die fase heen. Ik zie en weet dat er overal wel iets is, en niemand perfect is. En ook hij weet dat en heeft me genoeg getoond/gezegd dat hij toch zijn leven met mij wil delen.
PS: laat je ook niet teveel beïnvloeden door het internet. Best dat je met de specialist hierover (je bezorgdheden en toekomst) praat
|
|
Liesbeth
17-5-2008
|
15-4-2008 16:24:23
hey Sarah!
Ook van mij veel sterkte hé meid! Zeker geen leuk nieuws om te horen, maar je moet zeker positief denken! Een negatieve ingesteldheid heeft zeker en vast een effect op je lichaam!
Ik zie ook geen reden om de trouw te cancellen... Als jij en je vriend nog altijd dezelfde overtuiging hebben, dan staat dit nieuws toch niets in de weg?
Dikke knuffel!
Liesbeth
|
|
sarah
17-5-2008
|
15-4-2008 16:26:12
alvast dikke merci...
doet goed om de mening van andere mensen eens te horen..
mijn beste vriendinnen nemen hun gsm niet op, omdat ze op het werk zijn. van mijn vriend kreeg ik vanmorgen een mail dat zijn gsm plat is en ons mama zit op cyprus en ook haar gsm staat af. (dat ga je dus altijd zien he)
Ja, ik weet het wel hoor... ik zou hetzelfde zeggen als wat jullie zeggen als iemand anders met dit verhaal zou komen.
Normaal ben ik altijd heel positief, maar ben al hele namiddag aan het wenen. Misschien zie ik het te somber in hoor en kan ik het internet beter gerust laten.
Heb me intussen wel voorgenomen om alles nog te gaan doen waar ik al lang van droom zoals vb een disney cruise, las vegas,..
Als het dan uiteindelijk meevalt heb ik het gedaan en als het tegen valt, dan heb ik tenminste gedaan wat ik wou doen.
carpe diem... of leef elke dag of het je laatste is waren lang mijn motto. Awel, daar ga ik nu eens serieus werk van maken se!
merci!! voor de raad en het luisterende oor..
ben ook blij dat jullie er ook samen zo goed door komen. Dus het is echt zo dat echte liefde alles overwint!
|
|
sarah
18-7-2008
|
15-4-2008 16:37:04
Hey sarah,kop op meid,je ventje ziet je graag,wil het leven met je delen,dan gaat een "stomme" ziekte hem nie tegenhouden hoor.Je mag de moed niet verliezen,als je nu je trouw afgelast ga je daar later spijt van krijgen.
Ik ben vorig jaar bijna doof geworden aan 1 oor door een stomme oorontsteking,als m'n oor hard geluid moet verwerken slaat het tilt,dan hoor ik niks meer(vraag me af wat dat gaat geven op ons avondfeest).
Een hoor apparaat staat dan ook op het programma de kommende jaren,maar "so be it"
Net zoals vele tegenslagen ga je hier ook door geraken,en je zal er alleen maar sterker van worden!!
Veel sterkte,je naamgenootje
|
|
valentine
27-6-2008
|
15-4-2008 21:22:40
Hoi,
Eerst en vooral wil ik je veel sterkte wensen, maar daarnaast moet het toch van mijn hart dat zo'n gedrag van die dokter echt niet kan!! Je geeft geen diagnose zondere verdere en duidelijke uitleg. Je mag mensen nooit alleen laten met al hun vragen, angsten ...
Tot slot kan ik enkel zeggen dat ik je twijfels wel begrijp, maar met de tijd zal je het echt anders gaan zien (al zullen er ook andere dagen zijn).
Ikzelf zit met het risico op de ziekte van Huntington. Zenuwcellen sterven af waardoor je fysiek en cognitief aftakelt (is beetje gelijk combinatie van parkinson en Alzheimer) Meer uitleg hoeft er nu niet bij maar het komt erop neer dat ik dit risico kan overbrengen op onze kinderen. Daarom kozen wij voor PGD (is soort IVF maar met erfelijkheidsonderzoek). Waar ik eigenlijk naartoe wil met dit alles is ...: Een mens kan zoveel meemaken in zijn leven, 't vergt veel energie en 't zou allemaal eenvoudiger kunnen, maar eerlijk gezegd zijn wij door al die 'miserie' veel dichter naar elkaar toegegroeid. We zijn een koppel geworden die alles vertelt aan elkaar en samen alles bespreekbaar stelt. En dat kan niet iedereen zeggen!!
WIj vinden dan ook dat ons huwelijk en de PGD echt onderbouwd, sterk vanuit onze liefde ... zijn. 't Is meer dan een gewone belofte omdat je nu al meer stil staat bij 'de kwade dagen' (je kan er al een beeld van maken, je stelt je er iets bij voor). En ondanks dit alles kies je toch voor elkaar!!! Das toch super! Dat doe je echt alleen maar als je elkaar 100% wil steunen voor het leven.
Tijdens de ondertrouw zei ik tegen de priester: 'ik wil niet dat mijn man eeuwige trouw beloofd, want ik weet wat de ziekte inhoud (mijn papa en tante hadden die en pleegden beide zelfmoord). Zowel de priester als mijn toekomstige werden opstandig en vonden dat dit wel moest beloofd worden. Achteraf bekeken wel heel mooi, want wij kunnen er ook niet aan doen dat we een risico hebben. Misschien loop ik morgen op straat en gebeuren er hele andere dingen, ...
Groetjes en veel succes
Valentine
|
|
betsy
6-6-2008
|
15-4-2008 23:56:40
hoi sarah,
tis misschien eventjes zwaar voor je...maar...remember...IN GOEDE EN KWADE DAGEN... dat heeft een betekenis...
ik huw voor de tweede maal... was en ben totaal gezond...toch liep het fout...dus als dit je meer moed kan geven...
als hij je hierdoor minder graag zou gaan zien... ik betwijfel het...
liefde, echte liefde, kan alles aan!!
dus...kopop!!!
veel sterkte!!! en een wereld vol succes wens ik je!!!
|
|
Karen
24-11-2007
|
16-4-2008 10:33:08
Dag Sarah,
Normaal lees ik af en toe de berichtjes en reageer ik zelden, maar in dit geval wil ik je toch een hart onder de riem steken.
Vier jaar geleden is een naam geplakt op de pijn die ik steeds heb in mijn gewrichten (rug, heupen, knieen, enkels). Ik heb een zeldzame gewrichtsaandoening en de kans dat ik in een rolstoel beland is reëel. Ik zal de komende jaren gewrichtsprotheses krijgen en zal dus geregeld niet mobiel zijn.
Ik ben altijd heel sportief geweest, maar vele sporten kan ik nu niet meer beoefenen.
Mijn man (we zijn sinds 5 maanden getrouwd) heb ik 7 jaren geleden leren kennen. Ik was toen een jonge, gezonde en vitale vrouw. Na een 3-tal jaren samen, begon ik serieuze problemen te krijgen en in de toekomst zullen de pijn en de problemen alleen maar toenemen.
Ik heb ook vaak aan mijn man gezegd dat hij niet met mij moest verderdoen, dat hij toch beter een gezonde vrouw kon nemen...
Het is niet gemakkelijk om te aanvaarden dat je anders bent...
Mijn partner gaat echt fantastisch om met mijn ziekte. Hij is heel begripvol en heeft me nog nooit het gevoel gegeven dat ik minder ben.
En hij wilde heel graag trouwen!
We genieten echt van kleine dingen en door die ziekte kunnen we andere probleempjes veel beter relativeren.
Je ziekte hoeft dus geen hinderpaal voor je trouw te zijn!
Als je wil mag je me altijd mailen als je nood hebt aan een babbel...
karen.breyne@serck.be
Groetjes
Karen
|
|
Patsy
17-5-2008
|
18-4-2008 12:37:09
Beste Sarah en collega trouwer,
Ik hoop dat je ondertussen al wat meer nieuws hebt gekregen over wat en hoe de ziekte zal evolueren.. Denk er aan echte liefde overwint alles!
Geniet van je dag en van jullie toekomst.. mijn gedachten zullen de 17 de ook een klein beetje bij jou zijn!
Maak er het beste van, hé!!
Veel sterkte vanwege
Patsy 170508
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|