stress

Hey Tineke,

Ik begrijp je volledig en leef echt met je mee.
Mijn vriend heeft een ski ongeval gehad op 21 januari heeft hij tibia bot gebroken en zijn kuitbeen. Ze hebben hem daarvoor moeten opereren in frankrijk en een ijzeren staaf in de been moeten kloppen, ze hebben hem dan na een dike week overgevlogen naar belgië.
Toen bleek dat het been nogal zwaar gebroken was.
Eenmaal in België zijn direct aan revalidatie en kiné begonnen 4 tot 5 x per week,
Mijn verloofde werkt in de bouw en zit nog steeds thuis en zijn been is nog zoals het moet.

Ik vind het allemaal zeer vermoeiend de eerste weken sliep hij beneden in een bed en moest ik vanalles doen om hem te helpen en dan nog iedere avond naar de kiné
Dat vraagt allemaal veel energie nu eindelijk begint hij zelf meer rond te lopen in huis en kan hij weer wat mee helpen.

Ik zou het ook niet zien zitten.

Ook bij ons zijn dingen i het water gevallen we gingen dansles nemen das ook afgelast,
En nu als hij 3 uren dat been naar benden heeft laten hangen wordt het moe en dik soms lijkt het erop dat het nooit meer hetzelfde wordt.

Ze zeggen dat alles inorde komt maar het vraagt tijd. Ik zit ook met veel dingen in voor de trouw betreffende de gezondheid van mijn vriend.

Ik begrijp je volledig
Ik wens jullie beiden veel sterkte toe
Praat veel met elkaar zodat je elkaar goed begrijpt en laat andere maar zeggen
Jullie beslissen zelf wat er belangrijk is.

heel veel groetjes Eline
05/09/2008