Terug naar overzicht
Hey Sarah,als je gewoon op google "moraalverhalen" intikt, geraak je al een heel eind op weg. Heb op zulke sites ook mijn teksten gevonden voor het misboekje.Gr,Els (23/08/2008)
Een boer had enkele jonge hondjes die hij moest verkopen.Hij schilderde een advertentie op een bord met : 4puppies te koop en zette dit aan het begin van zijn erf aan de kant.Net toen hij de laatste spijker in het bord sloeg werd hij aan zijn overal getrokken.Hij keek in de ogen van een kleine jongen."Meneer" zei de jongen,"ik wil een van uw puppies kopen.""Wel",zei de boer, terwijl hij met zijn hand achter in zijn nek wreef,deze puppies hebben hele goede ouders en kosten aardig wat geld."De jongen liet voor een moment zijn hoofd hangen. Toen reikte hij diep in zijn broekzak en haalde een handvol kleingeld voor de dag en liet het aan de boer zien."Ik heb 39 cent.Is dat genoeg om te kijken?""Zeker " zei de boer en hij floot een deuntje."dolly", riep hij.Uit het hondenhok en over het erf rende Dolly naar de boer toe gevolgd door 4 kleintjes mooi wit en bruin.De kleine jongen drukte zijn gezicht tegen het hek.Zijn ogen straalden van verukking.Terwijl de honden naar het hek toe kwamen rennen, zag de jongen nog een kleintje bewegen in het hondenhok, hij was helemaal bruin en zichtbaar kleiner dan de andere hondjes.Op zijn achterpootjes gleed het kleintje het hok uit en op een wat onhandige wijze begon het hondje vooruit naar het hek te hobbelen terwijl het zijn best deed de andere hondjes bij te houden."Ik wil die hebben", zei het kleine jongetje, terwijl hij naar de waggelende hond wees.De boer knielde naast het jongetje neer en zei:"zoon, je wil dat hondje echt niet.Het is nooit in staat om te rennen of te spelen zoals de andere hondjes kunnen."Toen deed de jongen een stap naar achteren, reikte naar beneden en begon een broekspijp op te rollen.Terwijl hij dat deed werd een stalen beugel zichtbaar aan beide zijden van het beentje van de jongen die vastgemaakt zaten aan zijn speciaal gemaakte schoentje.De boer aankijkend zei hij:"weet u meneer, ik kan zelf ook niet zo goed rennen en hij heeft iemand nodig die hem begrijpt."Met tranen in zijn ogen reikte de boer naar beneden en pakte de kleine bruine puppy op.Hij hield het héél voorzichtig vast toen hij de puppy aan de kleine jongen gaf."Hoeveel kost het?" vroeg de kleine jongen."Niets, het is gratis", zei de boer.Er is geen prijs voor liefde".
Bedankt voor de reacties Sandra en Els idd mooie verhalen terug te vindenThnx
Ik heb bij de eerste lezing gekozen voor de parabel van het zand, dit vind ik een heel mooi verhaal.Ik zet het hier even voor je neer:Eens was er een jonge vrouw. Op de vooravond van haar huwelijk stond ze bij haar moeder en keek naar de zon die over het strand onderging in volle zee. Toen vroeg de dochter: “Moeder, mijn vader houdt van je en is je ook altijd trouw gebleven. Wat moet ik doen opdat mijn man mij steeds liever zou zien?”. De moeder zweeg en dacht even na. Dan bukte zij zich en vulde elke hand met zand. Zo kwam ze bij haar dochter staan. Zonder verder iets te zeggen knelde zij de vingers in één hand steeds sterker om het zand. Het zand glipte eruit. Hoe krampachtiger zij haar hand balde, hoe sneller het zand eruit gleed. Toen zij haar hand opende, kleefden nog slechts enkele vochtige korrels aan haar handpalm. Maar haar andere hand had de moeder opengehouden als een kleine schaal. Daar bleven de zandkorrels liggen, ze schitterden steeds heerlijker in het licht van de late zon. “Dit is mijn antwoord”, zei de moeder zacht. Deze vind ik ook heel mooi:Eens had ik een droom dat ik met jou langs het strand wandelde. Al de stappen uit mijn leven kwamen in mijn verbeelding en voor iedere periode uit mijn leven waren er twee paar voetstappen in het zand: één paar voor mezelf en één voor jou. Ik keek even terug naar die voetstappen en zag opeens een stuk weg waar maar één paar voetstappen stond. En dat was juist een periode dat het voor mij zo moeilijk was geweest.Toen zei ik tegen jou: "Op het moeilijkste moment van mijn leven is er maar één paar voetstappen te vinden. Je had toch beloofd altijd bij me te blijven … Waarom heb je me juist toen verlaten?"Liefste," zei jij, "Ik hou van je. Ik zou je nooit verlaten en toen je het zo moeilijk had - daar waar maar één paar voetstappen stond - daar heb ik je gedragen."Groetjes,Sarah(nog 69 dagen te gaan)