TIP: Klik op het profielicoon van een gebruiker om
zijn/haar persoonlijke pagina te openen.
Freya
24-5-2008
|
9-2-2008 22:22:23
Dag Wendy,
Wat vreselijk !!! Ik weet niet echt wat schrijven behalve dat ik bijna mee zit te wenen, dit wens je inderdaad niemand toe. Ik wens je heel veel sterkte en leef met je mee. Als je ooit steun nodig hebt, laat dan maar iets weten...
Het ga je goed, meid
Groetjes
Freya
|
|
Nadine
|
9-2-2008 22:34:43
Hallo Wendy - wat verschrikkelijk ... hoe kan hij zo dom zijn ... ik hoop dat je toch de kracht vindt om de draad terug op te pikken. Veel sterkte! Nadine
|
|
Karen
13-9-2008
|
9-2-2008 23:08:07
Hey Wendy,
Ik vind het echt zo erg voor jou! Dit is denk ik een van de grootste nachtmerries van elke vrouw ...
Het is echt verschrikkelijk stom van hem, om op zo'n manier jullie relatie te verpesten.
Wat gaan jullie nu doen? Alles afblazen? Uitstellen? In relatietherapie gaan? ... Met zo'n vragen zou je je niet moeten bezig houden wanneer je gaat trouwen!
Ik leef echt met je mee, als je met iemand wilt praten, laat maar weten ...
Groetjes,
Karen
|
|
wendy
27-9-2008
|
9-2-2008 23:22:32
hallo karen,
ben jij de karen dat je kleed ook bij clair de femme gekocht heeft? ik had er het mijne gekocht van eglantine(secrete).
hij heeft nu even tijd nodig en is dus vanavond vertrokken om ergens anders te blijven slapen. ik zit dus met het gevoel dat het bij die vrouw is die notabene wist dat we op trouwen stonden. hij heeft zelfs al haar sleutel gekregen. toen ik met hem gepraat heb vandaag zag ik wel dat hij veel spijt had van dit alles maar ...ik weet het niet.
voor een vreemde is het gemakkelijk van te zeggen dat ik zijn valies moet maken ,maar als je 7 jaar bij elkaar bent is dat niet zo evident.
mijn hart zegt van het te proberen en mijn verstand zegt van het niet te doen. volgens hem is er een serieuze barst die ik ham waarschijnlijk ga blijven doorsteken. ik persoonlijk wil hem nog die ene kans geven en mijn best doen om alle plooien glad te strijken. het gaat wel wat tijd vragen want nu is mijn vertrouwen volledig zoek! nu komt hij om 14 u morgen naar huis om erover te praten wat er nu gaat gebeuren. ik ben nu op dit moment zo aant afzien...ik kan het gewoon niet beschrijven. ik lijk wel mee te spelen in één of andere (zwaarmislukte) film.
niemand kan ons helpen en dat is zo frustrerend. ik wil alleen maar gelukkig zijn en een eigen nestje hebben. ik wil het echt wel proberen, maar het zal morgen ook een deel van hem afhangen!!!ik vrees er eerlijk gezegt een beetje voor.
voorlopig is er nog niks geannulleerd.
bedankt
|
|
Ann
6-12-2008
|
10-2-2008 10:14:42
Hoi Wendy,
Ik vind dit verschrikkelijk voor jouw! Ik zou kunnen zeggen dat ik weet hoe hard je afziet maar dat kan ik niet. Ik kan het mij alleen maar voorstellen.
Wat ik je wel kan vertellen.... Een vriendin van mij heeft twee jaar geleden ongeveer hetzelfde meegemaakt. Hij had haar ten huwelijk gevraagd, ik was als getuige gevraagd en plots moeten ze met ons babbelen. Dieje jongen had een ander leren kennen en had uiteindelijk voor haar gekozen. Mijn vriendin haar wereld stortte in. Voor haar was er geen leven meer zonder hem. Uiteindelijk (na een dikke maand) zijn zij terug samengekomen en hebben ze samen een huis gekocht. Getrouwd zijn ze niet maar alles gaat redelijk goed. Er blijven een paar moeilijke momenten, zeker nu dat wij als bevriend koppel gaan trouwen, maar zij is blij dat ze het opnieuw geprobeerd hebben...
Veel succes straks!
Dikke troostknuffel
Ann
|
|
Els
|
10-2-2008 10:47:12
Hey Wendy!
Amai... heb er geen woorden voor! Wij zitten zelf nog maar net in het begin van onze voorbereidingen maar als je al alles in orde hebt, je samen een kindje hebt, ... het zal alles behalve gemakkelijk zijn!
De enige raad die ik je wil geven: neem je tijd voor alles... beslis niets overhaast! Ga op je eigen gevoel, verstand en geweten af... dan komt het stilaan weer goed.
Dikke knuffel!
Els
|
|
veronique
13-9-2008
|
10-2-2008 10:49:50
Hey Wendy!
Luister vooral goed naar wat je vriend erover denkt, ik hoop dat hij eerlijk is over zijn gevoelens. Is het een meid waar hij al langer een oogje op heeft of is hij een beetje in paniek geslagen over het hele trouwgedoe?
Ik weet 't, nu krijg ik wellicht een hele hoop commentaar dat dat ook niet kan, maar ik spreek uit ervaring... Voor mij waren liefde en seks twee totaal verschillende dingen... ik heb ondertussen bijgeleerd, maar het heeft veel pijn gedaan. Ik doe het verhaal hier op internet liever niet uit de doeken, maar we zijn ondertussen enkele jaren verder en wij zijn er alleen maar sterker uitgekomen! Door veel te praten en vooral eerlijk en openhartig te zijn (heel moeilijk!!), zijn we erachter gekomen 'waarom', er zat iets fundamenteel niet juist. Dat antwoord vind je niet op één dag...
Veel sterkte, bewaar je kalmte en geef niet te snel op!
xxx
|
|
Karen
13-9-2008
|
10-2-2008 11:34:09
Hey Wendy,
Ik ben inderdaad die Karen die haar trouwkleed bij Clair de Femme gekocht heeft. Ik vroeg me ook al af of jij dezelfde Wendy was :-)
Ik hoop dat jullie gesprek gisteren goed gegaan is (gezien de omstandigheden) en dat hij inderdaad enkel in paniek is geslagen door 'den trouw'. Dat is nog altijd geen excuus, natuurlijk, maar het is volgens mij minder erg dan bijvoorbeeld een maandelange verliefdheid of zo.
Ik hoop echt dat jullie hier allebei uitkomen, tesamen of afzonderlijk ...
Groetjes,
Karen
|
|
Gerlinde
2-8-2008
|
10-2-2008 12:00:14
Hey,
Ik denk dat Veronique wel eens gelijk zou kunnen hebben. Dat hij inderdaad een beetje in paniek slaat bij het trouwgebeuren. Dat praat zijn gedrag wel niet goed, maar ik zou toch jullie relatie nog een kans geven als het enkel bij die ene nacht gebleven is.
Veel sterkte!
|
|
Nathalie
8-8-2008
|
10-2-2008 12:38:35
Hey Wendy,
Ik begrijp je met heel mijn hart en het doet pijn nu ik dit lees.
Mijn vriend heeft mij ten huwelijk gevraagd op 25 mei 2007, in juli heeft hij met mij eveneens hetzelfde gedaan als met jou, het was iemand van zijn werk en een stuk ouder dan hem.
Mijn hart brak in stukken toen hij het mij vertelde. Hij heeft het mij verteld op mijn verjaardag. Bij ons was eveneens het probleem dat deze andere vrouw zwanger was van hem. één keer en het was prijs. Ik wist niet wat te doen en heb weken verdoofd gelopen. Niemand weet dit enkel onze ouders. Ik kan het nogal niet vertellen tegen mijn beste vriendin.
Deze vrouw heeft het kind laten wegnemen en het bleek dat zij ook medicijnen nam die helpen om zwanger te worden. Het waren helse weken en zelfs nu heb ik nog moeilijke momenten, maar we zijn nog steeds samen. Ik moet bekennen dat onze relatie niet echt 100% was, er was niet veel communicatie meer. Dit is absoluut geen excuus voor zoiets te doen, maar toch.
Ik kan je maar een raad geven en dat is dat je niet mag laten beïnvloeden door andere mensen ook niet door je vriend. Je moet deze beslissing volledig zelf nemen. Jij moet weten of je hier mee kan verder leven. Het vergt veel tijd, maar uiteindelijk neem je de juiste beslissing in ieder geval niets doen waar je later spijt van kan krijgen. Wij zijn nog steeds samen en het is zelfs beter dan vroeger, maar het vraagt veel werk en vertrouwen. (Er was wel een voorwaarde en dat was dat hij moest veranderen van werk.) En het vertrouwen komt niet onmiddellijk terug, als hij weg is zal je je dikwijls afvragen waar hij is maar dat verdwijnt.
Ik ben nu gelukkig (ook al doet het pijn als je er aandenkt zoals nu) en ik heb nog geen spijt van mijn beslissing.
Als je wil praten geef dan je emailadres, ik zou het hier opzetten maar er zijn hier ook mensen op het forum die ik ken en ik wil niet dat deze personen het te weten komen.
Een begrijpende bruid
Veel sterkte en ik hoop dat je eruit geraakt.
|
|
silvy
4-4-2008
|
10-2-2008 15:18:40
Hallo Wendy,
Ik wil je gewoon veel sterkte en kracht toewensen zodat je een beetje rustig kunt blijven en een juiste beslissing kunt maken!
Dikke knuffel
|
|
Sa
24-5-2008
|
10-2-2008 16:22:57
Dag Wendy
Wat erg voor je om dit mee te maken ik wens je veel sterkte en moed toe om een juiste beslissing te nemen meid .
Tijd brengt raad .
groetjes en knuffel Sandra xxx
|
|
evelyne
20-12-2008
|
10-2-2008 18:51:44
Wendy,
Wat voel ik met je mee!
Ikzelf heb bijna hetzelfde meegemaakt.
We stonden wel niet op trouwen, maar hadden al een huis samen.
Maar het gevoel blijft hetzelfde, denk ik.
Als je zin hebt om erover te praten, hier mijn email-adres.
evelyne.verhelle1@telenet.be
Sterkte!
|
|
griet
|
10-2-2008 20:33:12
Beste Wendy,
Ik ben ondertussen 12 jaar samen met m'n partner en ook wij hebben onze portie problemen gehad... Uit die ervaring kan ik je enkel meegeven dat iedereen fouten maakt, maar niet iedereen die toegeeft of kan toegeven.
Ik hoop voor jullie dat er nog communicatie mogelijk is en dat jullie, ondanks wat gebeurd is, elkaar nog graag zien. Het is niet eenvoudig...
Het is dikwijls moeilijk of onmogelijk om hierover te praten met je beste vrienden, maar geef jullie relatie nog eens kans.
Veel warmte en openheid gewenst,
Griet
|
|
sarah
17-5-2008
|
10-2-2008 21:30:55
meisje toch... wat een miserie!
Luister eerst naar zijn verhaal en laat dan je hart spreken.. het is idd niet evident om er zomaar een punt achter te zetten na 7 jaar en als je een kindje hebt.
Ik weet niet hoe oud jullie kindje is (onze is 1,5 jaar) en misschien voelt hij zich wat verwaarloost. Krijgt hij angst voor 'den trouw'.
Allemaal dingen die ik eventueel nog zou kunnen begrijpen.
Maar als hij al een sleutel heeft en er ook nu is gaan slapen.. dan moet je misschien toch eens goed nadenken.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe! En hoop dat je een goede beslissing neemt... welke deze ook mag zijn!!
heel veel liefs en knuffels
|
|
wendy
27-9-2008
|
11-2-2008 8:49:52
hallo nathalie,
mijn e)mailadres is wendy_debock@hotmail.com.
ik heb gisteren mijn mails niet kunnen lezen. ik bedank jullie allemaal voor jullie steun!
we hebben al veel gepraat en we hebben samen de beslissing genomen om het te proberen maar dan weliswaar op mijn voorwaarden. samen uit en samen thuis, er gaat een uur gegeven worden elke keer hij de deur uitmoet. ik verwittigde hem ook dat het nog een tijd moeilijk gaat blijven maat dat hij nu gaat moeten bewijzen dat hij ons waard is. hij weet ook dat hij zal moeten doorstaan (kan de ene min lachen en 2 min nadien ben ik lastig).
we zien wel.ik hoop dat het goed komt maar ben zo bang nu. was vroeger een heel jaloers type maar dat is met ouder worden verdwenen. ben bang ook dat dit nu weer de kop gaat opsteken.
xxxxxxxxxxxx
|
|
Amaryllis
7-8-2009
|
11-2-2008 17:20:36
Ik wou je gewoon ook even veel sterkte toewensen. Ik heb bewondering voor jullie dat jullie het alsnog samen proberen! Ik zou dat niet kunnen vrees ik. Maar ik wens jullie hoe dan ook het allerbeste toe!
Liefs,
Amaryllis
|
|
Margit
28-6-2008
|
13-2-2008 12:53:01
Lieve Wendy,
Ik vind het superknap van je dat je hem terug een kans hebt gegeven! Ik weet niet of ik het zou kunnen maar ik vind het echt wel bewonderenswaardig.
Ik hoop voor je dat alles goed komt en dat jullie met z'n drietjes terug gelukkig worden!
In elk geval héél veel sterkte!
Margit x
|
|
|
|
Sommigen onder ons nemen deze uitdrukking wel erg letterlijk. Jeroen en Sandra Kippers blijken echte waaghalzen te zijn. Na de ceremonie sprongen ze in het huwelijk vanop een hoogte van 50m.lees verder ...
|