kwaad,verdrietig, gewoon vanalles

he sarah, ik wil je niet ongerust maken hoor... maar misschien zit je schoonzus hier ook op dit forum..

succes!

Sarah,

misschien spijtig voor jou, maar ik heb momenteel ook meer begrip voor je schoonzus. Ik zou het ook absoluut niet leuk vinden als het feest dat ik al zo lang plan ineens wordt overschaduwd door een gelijkaardig feest net ervoor.

Toen wij ons huwelijk aankondigden (!) hebben we zelfs een paar maanden gewacht tot een trouwfeest van een familielid gepasseerd was. Net omdat we hun speciale dag niet wilden overschaduwen. Het was hun dag en de aandacht moest niet naar ons gaan.

Stel je eens in hun plaats: zou jij het leuk vinden als zij nu hun huwelijk zouden verzetten naar april, dezelfde bruidskindjes nemen en een gelijkaardige trouwjurk dragen?

Misschien kunnen jullie in mei voor de wet trouwen en jullie feest met bruidskindjes en trouwjurk in augustus houden? Bij wijze van compromis?

Toch wens ik je nog veel plezier bij je voorbereidingen. Laat deze slechte start de feestvreugde niet drukken!

hallo,
Ik moet eerlijk zeggen dat ik van al dat 'gedoe' niet zoveel begrijp. Trouwen is toch geen concurrentieslag of zo. Zoals Marie zegt, je trouwt toch omdat je elkaar graag ziet en je kan toch best overleggen. Mijn nicht is een dikke maand voor mij getrouwd, alsof mij dat wat kon schelen. Ik had op haar trouw een heel fijn gevoel, zoiets van 'joepie, binnen 6 weken is het aan ons:-)'
Misschien moet je het er eens met je schoonzus over hebben en dingen afspreken... Waarom kunnen die bruidskindjes niet twee keer bruidskindjes zijn? Jullie trouw zal toch geen kopie zijn van hun trouw, de genodigden zullen voor een stuk anders zijn...
Ik zou zeggen, probeer erover te praten of laat je vriend met zijn zus praten en probeer duidelijk te maken dat je helemaal niks van haar wil inpikken. En dan kan je alleen maar hopen dat zij daarvoor openstaat, meer kan je niet doen, maar dan heb je dat toch geprobeer é
Veel succes en moed

Ik wil toch even zeggen, dat het niet onze bedoeling was om nog gauw voor te kruipen (zoals sommige beweren),wij willen ook graag trouwen in mei omdat dat een speciake maand is voor ons. Ik heb al zoveel verdriet meegemaakt in mijn leven,dat ik nu ook wel eens gelukkig mag zijn.wat die bruidskindjes betreft.Ja, ik heb vrienden met kinderen maar dat zijn nog baby`tjes en de buren? Wij zijn pas verhuisd en kennen nog geen mensen uit de buurt+ we wonen nog eens op een appartement(waar het conctact met de buren, sowiezo minder is).Ik gun haar,haar trouw toch ook.Ik wil ook dat ze een mooie dag heeft hoor, of wat hadden jullie soms gedacht? En dat van dat trouwkleed wist ik echt niet hoor.Er gaat zoveel verschillend zijn aan onze bruiloft,het gaat echt niet hetzelfde zijn hoor.

Hallo Sarah,

Ik begrijp dat het voor jou heel teleurstellend is dat zo'n mooi en bijzonder moment in jouw leven op deze manier moet verlopen, maar ik heb eerlijk gezegd wel begrip voor de reactie van jouw schoonzus. Iedereen wil toch dat zijn huwelijk een unieke gebeurtenis is en dat voor één keer alle aandacht naar hem/haar gaat. Als dan plots iemand in jouw nabije omgeving (lees: eigen gezin) beslist om ook te trouwen en dan nog voor jouw eigen huwelijk plaatsvindt, dan wordt alles toch wat overschaduwd. Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt in die zin dat mijn schoonbroer en zijn partner nog maar een jaartje samen waren toen zij onverwacht, twee weken na onze verloving (na een relatie van al negen jaar), aankondigden dat zij ook gingen trouwen. Iedereen was volop plannen aan het maken voor ons huwelijk en zij stonden daar ook ineens met ringen en eisten de aandacht op. Niet dat ik graag alle aandacht voor mezelf heb, maar in dit geval vond ik het toch wat flauw van hen. Ik begrijp zeker dat jullie graag willen trouwen en dat je graag jouw vader erbij wil hebben, maar ik denk dat het belangrijk is om toch het standpunt van jouw schoonzus te respecteren en met haar alles eens goed te bespreken. Voor haar zal het zeker ook niet gemakkelijk zijn.

Veel sterkte ermee!

Griet

Hoi Sarah,

Ik heb ook eventjes met een vervelend gevoel gezeten. Mijn zus had nl. haar trouw al aangekondigd en haar datum vastgelegd in mei 2009, nog heel ver weg dus.

Dus toen wij besloten om te trouwen(september vorig jaar), hadden we twee mogelijkheden: trouwen dit najaar of wachten tot na hun trouw. Maar omdat wachten wel heel lang zou duren, hebben wij beslist te trouwen dit najaar.

Mijn zus is al sinds ze klein was haar trouw aan het plannen, dus voelde ik mij ook wel een beetje een 'voorkruipster', maar uiteindelijk vond mijn zus het geweldig. Ten eerste omdat wij ook gingen trouwen en ten tweede omdat zij dit nu min of meer een beetje aanvoelt als generale repetitie. Ze kan dan kijken wat er bij ons goed loopt (alles natuurlijk ;-)) en wat niet en daar bij haar huwelijk rekening mee houden...

Dus, het kan ook anders.

En het is nog niet gedaan: de beste vriend van mijn verloofd had zijn vriendin ook ten huwelijk gevraagd zonder het van ons te weten en zij wilden trouwen op 11 oktober, een week na ons. Zij hadden schrik dat wij daar problemen uit zouden maken, maar ik vind het fantastisch. We kunnen wel maar een korte citytrip doen als huwelijksreis, maar dat geeft niet: ik zou hun trouw voor geen geld van de wereld willen missen!

Je ziet: met wat goede communicatie lukt het wel en ik ben er zeker van dat wanneer je je schoonzusje uitlegt waarom je precies dan wil trouwen, zij daar geen problemen uit zal maken.

En als ze dat wel doet: tja, da's dan HAAR probleem. Laat het jouw mooiste dag zeker niet verpesten!

Veel sterkte!
Ines
3/10/2008

Hallo Sarah,
Ik begrijp de reactie van je schoonzus een beetje, maar vind ook wel dat jij gelijk hebt. Ik denk wel dat het gevoel van je schoonzus zal overwaaien, het is volgens mij een een eerste reactie hierop. Wij zitten in een vriendenkring waarop iedereen zowat tegelijk begint te trouwen. Dit jaar hebben we er 4 en volgend jaar zijn wij pas 'aan de beur'. Je kan dan ook het gevoel hebben dat jouw trouw minder speciaal is, want 't is intss al de 5de in de rij (en mss komen er nog tussen). Maar als je er even bij nadenkt: enkel voor die vrienden is het al de zoveelste, voor de rest is het allemaal ander volk, andere omgeving, andere organisatie,... wat die van jou dan weer uniek maakt. Als je mss eens praat met je schoonzus en haar dit probeert uit te leggen, dan bekoelt het mss een beetje. 't Is niet dat je haar daglicht wil stelen. Wat de jurk betreft: eenzelfde jurk zou ik persoonlijk ook verschrikkelijk vinden, mss daar compromis in zoeken dat er één van de 2 iets anders zoekt?

Grtjs
Evi

Hey Sarah!

Ik begrijp jouw reactie en die van je schoonzus. Ik zit namelijk in een gelijkaardige situatie als je schoonzus.
Mijn vriend en ik hebben ons eind december 2006 verloofd en hebben dat aan de familie meegedeeld in januari 2007. Mijn nicht is toen heel erg boos geweest op haar vriend (en ook een beetje op ons) omdat zij toen nog niet verloofd waren en zij vond dat zij eerst zouden moeten zijn (wij waren toen 5 jaar samen en zij 7). In februari 2007 waren zij dan ook verloofd (hij had dit al gepland voor wij ons verloofden) en opeens vond ze het fantastisch dat wij ook gingen trouwen. Ik was wel op mijn tenen getrapt, want toen wij onze verloving aankondigden, kon er niet eens een gemeende 'gefeliciteerd' vanaf. Wij trouwen in september, en zij in april, zo is zij toch de eerste die trouwt. En mij kan dat echt niet schelen wie eerst trouwt, er is 6 maand tussen, dus who cares (zij blijkbaar meer dan ik). Ik vind het leuk dat we allebei in hetzelfde jaar trouwen, omdat we eigenlijk wel heel goed met elkaar kunnen opschieten (ook al zou je dat niet zeggen als je hier haar eerste reactie leest) en nu kunnen we elkaar ook tips geven en elkaar adressen en zo doorspelen.
Dus ze zal wel bijdraaien, zeker als je haar kan helpen met iets. Praat alles uit, leg haar uit waarom jullie in mei trouwen, waarom jullie die kindjes ook nemen als bruidskindjes, zorg ervoor dat de bruidskindjes totaal anders gekleed zijn, ... Praat het gewoon uit. Een huwelijk zou een leuke gebeurtenis moeten zijn, geen aanleiding tot een familieruzie ...
Nog veel succes!

Groetjes,
Karen
13/9/2008

hoi Sarah,

Ik moet toegeven dat ik je schoonzus goed begrijp. Ik vind het kinderachtig dat er zo wordt over ruzie gemaakt. Wat de bruidskindjes betreft, ik heb ook erg lang gewacht om het te vragen en als dan inderdaad iemand je idee 'afsnoept' terwijl het in je hoofd al mooi gepland was, is dat niet leuk.
Jij zou misschien in haar plaats het ook niet zo leuk vinden, niet waar?
Om alle vrede te bewaren en van de twee feesten iets aangenaam en leuks te maken, zou ik je datum iets verzetten, hij zal voor jullie even speciaal blijven, maar misschien niet voor je schoonzus he.

groetjes
Lynn